-
61.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
62.《次韵徐宰雪句》 宋·方岳
雪花飞尽江头芦,秋崖有屋窗未糊。
嗅梅自可了孤寂,燃竹相与留须臾。
传观玉帝整严卫,杂沓环佩纷前驱。
梦随姑射扣瑶陛,身入阊阖排银铺。 -
63.《春山》 宋·卫宗武
青山四时好,春至尤盛丽。
润泽散冲融,华滋出枯悴。
云根鳞甲动,风柯羽旄曳。
群芳间点染,一碧互经纬。 -
64.《徐氏拜荣堂》 宋·马廷鸾
银黉三组归去来,绣衣朱毂胡为哉。
富贵薰天无足道,人间至乐归老莱。
青衫随分当彩衣,阿母一笑生儿痴。
笋生雪底冰下鱼,此事惟有天公知。 -
65.《次韵萧饶州见寄》 宋·仇远
至人本天游,上古惟野处。
如何种菊者,亦胜封千户。
万锺且唾去,况复问阿堵。
先生东陵侯,成败久目睹。 -
66.《六州歌头 次明初为寿韵》 元·许有壬
避贤解组,三见太行秋。
惭画锦,犹远胜,敝貂裘。
玩沧洲。
霜水清如玉,穷霄壤,忘物我,恢障塞,无牖户,底绸缪。 -
67.《六州歌头 次明初为寿韵》 元·许有壬
避贤解组,三见太行秋。
惭画锦,犹远胜,敝貂裘。
玩沧洲。
霜水清如玉,穷霄壤,忘物我,恢障塞,无牖户,底绸缪。 -
68.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
69.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
人言太白豪,其诗丽以富。
乐府信皆尔,一扫梁隋腐。
余编细读之,要自有朴处。
最于赠答篇,肺腑露情愫。