-
121.《听芦管》 唐·白居易
幽咽新芦管,凄凉古竹枝。
似临猿峡唱,疑在雁门吹。
调为高多切,声缘小乍迟。
粗豪嫌觱篥,细妙胜参差。 -
122.《听简上人吹芦管三首》 唐·张祜
蜀国僧吹芦一枝,陇西游客泪先垂。
至今留得新声在,却为中原人不知。
细芦僧管夜沈沈,越鸟巴猿寄恨吟。
吹到耳边声尽处,一条丝断碧云心。
月落江城树绕鸦,一声芦管是天涯。
分明西国人来说,赤佛堂西是汉家。 -
123.《七月二十八日夜与王郑二秀才听雨后梦作》 唐·李商隐
初梦龙宫宝焰然,瑞霞明丽满晴天。
旋成醉倚蓬莱树,有个仙人拍我肩。
少顷远闻吹细管,闻声不见隔飞烟。 -
124.《细雨成咏献尚书河东公》 唐·李商隐
洒砌听来响,卷帘看已迷。
江间风暂定,云外日应西。
稍稍落蝶粉,班班融燕泥。
飐萍初过沼,重柳更缘堤。 -
125.《赋得听松声》 唐·刘得仁
庭际微风动,高松韵自生。
听时无物乱,尽日觉神清。
强与幽泉并,翻嫌细雨并。
拂空增鹤唳,过牖合琴声。
况复当秋暮,偏宜在月明。
不知深涧底,萧瑟有谁听。 -
126.《听蜀道士琴歌》 唐·李宣古
至道不可见,正声难得闻。
忽逢羽客抱绿绮,西别峨嵋峰顶云。
初排□面蹑轻响,似掷细珠鸣玉上。 -
127.《和人听歌》 唐·崔珏
气吐幽兰出洞房,乐人先问调宫商。
声和细管珠才转,曲度沉烟雪更香。
公子不随肠万结,离人须落泪千行。 -
128.《边城听角》 唐·李咸用
戍楼鸣画角,寒露滴金枪。
细引云成阵,高催雁著行。
唤回边将梦,吹薄晓蟾光。
未遂终军志,何劳思故乡。 -
129.《听新蝉寄张昼》 唐·方干
细声频断续,审听亦难分。
仿佛应移处,从容却不闻。
兰栖朝咽露,树隐暝吟云。
莫遣乡愁起,吾怀只是君。 -
130.《听新蝉寄张昼》 唐·方干
细声频断续,审听亦难分。
仿佛应移处,从容却不闻。
兰栖朝咽露,树隐暝吟云。
莫遣乡愁起,吾怀只是君。 -
131.《听段处士弹琴》 唐·方干
几年调弄七条丝,元化分功十指知。
泉迸幽音离石底,松含细韵在霜枝。
窗中顾兔初圆夜,竹上寒蝉尽散时。
唯有此时心更静,声声可作后人师。 -
132.《听赵秀才弹琴》 唐·韦庄
满匣冰泉咽又鸣,玉音闲澹入神清。
巫山夜雨弦中起,湘水清波指下生。
蜂簇野花吟细韵,蝉移高柳迸残声。
不须更奏幽兰曲,卓氏门前月正明。 -
133.《又溪馆听蝉联句》 唐·颜真卿
高树多凉吹,疏蝉足断声。
——杨凭
已催居客感,更使别人惊。
——杨凝 -
134.《南乡子(送客过余溪,听天隐二玉鼓胡琴·般涉调)》 宋·张先
相并细腰身。
时样宫妆一样新。
曲项胡琴鱼尾拨,离人。
入寒弦声水上闻。
天碧染衣巾。
血色轻罗碎摺裙。
百卉已随霜女妒,东君。
暗折双花借小春。 -
135.《蝶恋花(听周生鼓琵琶)》 宋·毛滂
闻说君家传窈窕。
秀色天真,更夺丹青妙。
细意端相都总好。
春愁春媚生颦笑。
琼玉胸前金凤小。
那得殷勤,细托琵琶道。
十二峰云遮醉倒。
华灯翠帐花相照。 -
136.《踏莎行(和材甫听弹琵琶作)》 宋·曾觌
凤翼双双,金泥细细。
四弦斜抱拢纤指。
紫檀香暖转春雷,嘈嘈切切声相继。
弱柳腰肢,轻云情思。
曲中多少风流事。
红牙拍碎少年心,可怜辜负尊前意。 -
137.《秋思(夹钟商荷塘为括苍名姝求赋其听雨小阁)》 宋·吴文英
堆枕香鬟侧。
骤夜声、偏称画屏秋色。
风碎串珠,润侵歌板,愁压眉窄。
动罗D64E清商,寸心低诉叙怨抑。 -
138.《贺新郎(听琵琶)》 宋·陈纪
趁拍哀弦促。
听冷冷、弦间细语,手间推覆。
莺语间关花底滑,急雨斜穿梧竹。
又涧底、松风簌簌。 -
139.《过陈济之精舍看写山水图忽听糟床酒声便敲青》 明·王叔承
山家压酒声涓涓,有如细雨鸣春泉。
入门听此发酣兴,何须响落宫商弦。
玉缸新碧洗盏试,青螺击破江头鲜。
山人酒酣不自奈,胸中丘壑飞生缣。 -
140.《太常引·弄晴微雨细丝丝》 元·赵孟*
弄晴微雨细丝丝。
山色淡无姿。
柳絮飞残,茶蘼开罢,青杏已团枝。
栏干倚遍人何处,愁听语黄鹂。
宝瑟尘生,翠销香减,天远雁书迟。