-
41.《蝶恋花(道中有簪二色菊花)》 宋·赵师侠
百叠霜罗香蕊细。
袅袅垂铃,缀簇黄金碎。
独占九秋风露里。
芳心不与群英比。
采采东篱今古意。
秀色堪餐,更惹兰膏腻。
不用南山横紫翠。
悠然消得因花醉。 -
42.《贺新郎(赋菊)》 宋·李公昴
细与黄花说。
是天教、开遇重阳,玉裁金屑。
老行要寻松竹伴,雅爱山翁鬓雪。
任满插、追陪节物。 -
43.《声声慢(逃禅作菊、桂、秋荷,目之曰三逸)》 宋·周密
妆额黄轻,舞衣红浅,西风又到人间。
小雨新霜,萍池藓径生寒。
输它汉宫姊妹,粲星钿、霞佩珊珊。
凉意早,正金盘露洁,翠盖香残。 -
44.《满江红(寿妇人又受命·十月廿七)》 宋·草夫人
清晓新妆,鸾台畔、潜呼小玉。
问阿谁庭院,调长生曲。
报道隔邻人庆寿,新来荣领金花轴。
细推来、阳月已将周,惟三宿。 -
45.《杂歌谣辞·渔父歌》 唐·张志和
西塞山边白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。
青箬笠,绿蓑衣,春江细雨不须归。
钓台渔父褐为裘,两两三三舴艋舟。 -
46.《苏武慢·六十归来》 元·虞集
六十归来,今过七十,感谢圣恩嘉惠。
早眠晏起,渴饮饥餐,自己了无心事。
数卷残书,半枚破砚,聊表秀才而已。
道先生、快写能吟,直是去之远矣。 -
47.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
48.《偈颂四十二首》 宋·释祖先
大家共住喫茎虀,熟煮烂炊。
粗餐易饱,细嚼难饥。
泠淡没滋味,从来少人知,此意明月说向谁。 -
49.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
50.《初食杨梅》 明·杨循吉
杨梅本是我家果,归来相对叹先作。
往来南北将十年,久不餐汝几忘却。
忆从年少在吴中,食以成伤难疗药。
年年端午即有之,街头卖折先附郭。 -
51.《至济南李公择以诗相迎次其韵二首》 宋·苏轼
敝裘羸马古河滨,野阔天低糁玉尘。
自笑餐毡典属国,来看换酒谪仙人。
宦游到处身如寄,农事何时手自亲。
剩作新诗与君和,莫因风雨废鸣晨。 -
52.《自昌化双溪馆下步寻溪源至治平寺二首》 宋·苏轼
乱山滴翠衣裘重,双涧响空窗户摇。
饱食不嫌溪笋瘦,穿林闲觅野芎苗。
却愁县令知游寺,尚喜渔人争渡桥。
正似醴泉山下路,桑枝刺眼麦齐腰。 -
53.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
54.《书愤》 宋·陆游
白发萧萧卧泽中,秪凭天地鉴孤忠。
厄穷苏武餐毡久,忧愤张巡嚼齿空。
细雨春芜上林苑,颓垣夜月洛阳宫。
壮心未与年俱老,死去犹能作鬼雄。 -
55.《剑客行》 宋·陆游
世无知剑人,太阿混凡铁。
至宝弃泥沙,光景终不灭。
一朝斩长鲸,海水赤三月。
隐见天地间,变化岂易测。 -
56.《题门壁》 宋·陆游
四十年来住此村,胜衣拜起有曾孙。
市垆分熟容赊酒,邻舍情亲每馈餐。
居似穷边荒马驿,身如深谷老桑门。
幸知岁恶缘陂废,安得农官与细论? -
57.《贫述》 宋·陆游
寒生肌粟苦衣单,瘦减头围觉帽宽。
荒寂在家犹逆旅,穷空养老亦蔬餐。
柴青灶突腾烟细,膏尽灯缸照字难。
犹喜新醅三斗熟,半窗梅影助清欢。 -
58.《水精脍》 宋·杨万里
上饶灵山无它灵,空山满腹著水精。
炯然非石亦非玉,乃是阴崖绝壑千秋万岁之坚水。
只知灵山有爽气,谁知水精有奇味。
诗人新试餐玉方,解遣坚凝作松脆。 -
59.《题族弟道卿贫乐斋》 宋·杨万里
雪茹冰餐入骨香,帽欹驴瘦尽诗狂。
人传幼妇皆称绝,鬼笑家兄不姓方。
细雨寒灯初梦短,断丝枯木一声长。
上天已辨河东赋,岂有长贫执戟郎。 -
60.《谢周文之送猫儿》 宋·黄庭坚
养得狸奴立战功,将军细柳有家风。
一箪未厌鱼餐薄,四壁当令鼠穴空。