-
61.《江城子(德久同醉,子似出新置佐酒,和德久词)》 宋·韩淲
天孙应为织云裳。
试宫妆。
问刘郎。
湖上波寒,依旧远山苍。 -
62.《喜迁莺》 宋·史达祖
月波疑滴。
望玉壶天近,了无尘隔。
翠眼圈花,冰丝织练,黄道宝光相直。
自怜诗酒瘦,难应接、许多春色。 -
63.《御街行(赋轿)》 宋·高观国
藤筠巧织花纹细。
称稳步、如流水。
踏青陌上雨初晴,嫌怕湿、文鸳双履。
要人送上,逢花须住,才过处、香风起。 -
64.《法曲献仙音》 宋·方千里
庭叶飘寒,砌蛩催织,夜色迢迢难度。
细剔灯花,再添香兽,凄凉洞房朱户。
见凤枕羞孤另,相思洒红雨。
有谁语。 -
65.《贺新郎·九日》 宋·刘克庄
湛湛长空黑。
更那堪、斜风细雨,乱愁如织。
老眼平生空四海,赖有高楼百尺。
看浩荡、千崖秋色。 -
66.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
67.《水龙吟》 宋·陈允平
晓莺啼醒春愁,粉香独步千红地。
庭闲散缟,林空翦雪,鸥惊鹤避。
妒月魂凄,行云梦冷,温柔乡闭。
渐黄昏院落,清明时候,东风里、无情泪。 -
68.《糖多令》 宋·周密
丝雨织莺梭。
浮钱点细荷。
燕风轻、庭宇正清和。
苔面唾茸堆绣径,春去也、奈春何。
宫柳老青蛾。
题红隔翠波。
扇鸾孤、尘暗合欢罗。
门外绿阴深似海,应未比、旧愁多。 -
69.《瑞鹤仙》 宋·周密
幅,霞翁领客落成之。
初筵,翁俾余赋词,主宾皆赏音。
酒方行,寄闲出家姬侑尊,所歌则余所赋也。
调闲婉而辞甚习,若素能之者。 -
70.《扫花游·九日怀归》 宋·周密
江蓠怨碧,早过了霜花,锦空洲渚。
孤蛩自语。
正长安乱叶,万家砧杵。
尘染秋衣,谁念西风倦旅。 -
71.《烛影摇红(县厅壁灯)》 宋·赵必{王象}
月浸芙蕖,冰壶天地波凝碧。
太平歌舞醉东风,花市人如织。
桃李一城春色。
玉梅娇、闹蛾无力。 -
72.《倦寻芳(郭颐堂寒食无家之感,为赋)》 宋·陈纪
满簪霜雪,一帽尘埃,消几寒食。
手捻梨花,还是年时岑寂。
簌簌落红春似梦,萋萋柔绿愁如织。
怪东君、太匆匆,亦是人间行客。 -
73.《西湖月(自度商调)》 宋·黄子行
湖光冷浸玻璃,荡一饷薰风,小舟如叶。
藕花十丈,云梳雾洗,翠娇红怯。
壶觞围坐处,正酒醁吹波红映颊。
尚记得、玉臂生凉,不放汗香轻浃。 -
74.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
75.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
76.《玉台新咏序》 南北朝·徐陵
夫凌云概日,由余之所未窥;千门万户,张衡之所曾赋。
周王璧台之上,汉帝金屋之中,玉树以珊瑚为枝,珠帘以玳瑁为匣。
其中有丽人焉。
其人也:五陵豪族,充选掖庭;四姓良家,驰名永巷。 -
77.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
78.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
79.《华阴道中三首》 宋·宗泽
烟遮晃白初疑雪,日映斓斑却是花。
马渡急流行小崦,柳丝如织映人家。
菅茆作屋细家居,云碓风帘路不纡。
坡侧杏花溪畔柳,分明摩诘纲川图。
宁王画作金盆鸽,韩愈诗夸玉井莲。
瓦缶泥泓村落小,乱茅群雀不堪传。 -
80.《黎女歌》 明·汤显祖
黎女豪家笄有岁,如期置酒属亲至。
自持针笔向肌理,刺涅分明极微细。
点侧虫蛾摺花卉,淡粟青纹绕余地。
便坐纺织黎锦单,拆杂吴人彩丝致。