-
41.《伤病马》 唐·杜荀鹤
此马堪怜力壮时,细匀行步恐尘知。
骑来未省将鞭触,病后长教觅药医。
顾主强抬和泪眼,就人轻刷带疮皮。
只今筋骨浑全在,春暖莎青放未迟。 -
42.《早春池亭独游三首》 唐·刘象
春意送残腊,春晴融小洲。
蒲茸才簇岸,柳颊已遮楼。
便有杯觞兴,可据羁旅愁。
凫鹥亦相狎,尽日戏清流。 -
43.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
44.《春词》 唐·李建勋
日高闲步下堂阶,细草春莎没绣鞋。
折得玫瑰花一朵,凭君簪向凤凰钗。 -
45.《落花》 唐·李中
残红引动诗魔,怀古牵情奈何。
半落铜台月晓,乱飘金谷风多。
悠悠旋逐流水,片片轻粘短莎。
谁见长门深锁,黄昏细雨相和。 -
46.《和陈洗马山庄新泉》 唐·徐铉
已开山馆待抽簪,更要岩泉欲洗心。
常被松声迷细韵,忽流花片落高岑。
便疏浅濑穿莎径,始有清光映竹林。
何日煎茶酝香酒,沙边同听暝猿吟。 -
47.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
48.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
49.《朱涣》 宋·张伯端
白云封断仙岩路,重重洞门深窈。
翠竹笼烟,苍崖溅瀑,古木阴森回抱。
坛空不老。
锁一片莓台、几丛莎草。 -
50.《渔家傲》 宋·谢逸
秋水无痕清见底。
蓼花汀上西风起,一叶小舟烟雾里。
兰棹舣,柳条带雨穿双鲤。
自叹直钩无处使。
笛声吹彻云山翠,鲙落霜刀红缕细,新酒美。
醉来独枕莎衣睡。 -
51.《八声甘州(正月二日作是岁闰正月十四才立春)》 宋·叶梦得
又新正过了,问东风、消息几时来。
笑春工多思,留连底事,犹未轻回。
应为瑶刀裁翦,容易惜花开。
试向湖边望,几处寒梅。 -
52.《西江月》 宋·周紫芝
发白犹欹旅枕,溪深未挂烟莎。
往来苕霅意如何。
应有轻鸥笑我。
细算年来活计,只消一个渔舟。
金鱼无分不须求。
只乞鲈鱼换酒。 -
53.《风流子(政和间过延平,双溪阁落成,席上赋)》 宋·张元干
飞观插雕梁。
凭虚起、缥缈五云乡。
对山滴翠岚,两眉浓黛,水分双派,满眼波光。
曲栏干外,汀烟轻冉冉,莎草细茫茫。 -
54.《倦寻芳(渡口酒家)》 宋·王质
断崖树老,侧岸槎枯,倒倚斜插。
脚面浅溪,掌样平洲重叠。
著芒鞋,携竹杖,遇乱莎幽涧萦纡涉。
那人家,有竹_瓦缶。 -
55.《声声慢(宏庵宴席,客有持桐子侑俎者,自云其姬亲剥之)》 宋·吴文英
寒筲惊坠,香豆初收,银床一夜霜深。
乱泻明珠,金盘来荐清斟。
绿窗细剥檀皱,料水晶、微损春簪。
风韵处,惹手香酥润,樱口脂侵。 -
56.《齐天乐》 宋·朱涣
白云封断仙岩路,重重洞深窈。
翠竹笼烟,苍崖溅瀑,古木阴森回抱。
坛空不老。
锁一片莓苔,几丝莎草。 -
57.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
58.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
59.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
60.《和江进之杂咏四首》 明·袁宏道
六尺莎阶九尺庐,玄毫白楮任生疏。
花前屡泛摈愁酒,架上聊存引睡书。
蕲细竹纹如浪滑,吴绡寒纬似云舒。
幽窗一枕腾腾去,炼佛求仙事总虚。