-
221.《含云寺书事六绝句》 宋·杨时
北前咫尺市朝赊,垣屋萧条似隐家。
过客不须携鼓吹,野塘终日有鸣蛙。 -
222.《含云寺书事六绝句》 宋·杨时
夹屋青松长数围,午风摇影舞僛。
幽禽叶底鸣相应,时引残声过别枝。 -
223.《含云寺书事六绝句》 宋·杨时
竹间幽径草成围,藜杖穿云翠满衣。
石上坐忘惊觉晚,山前明月伴人归。 -
224.《含云寺书事六绝句》 宋·杨时
蝶梦轻扬一室空,梦回谁识此身同。
窗前月冷松阴碎,一枕溪声半夜风。 -
225.《得伯寿兄知丞书因成绝句奉寄》 宋·喻良能
两地相望千里馀,一番梅雨晓晴初。
无因可寄平安信,喜傍征人接近书。 -
226.《再游南华临出门书记妙莹献绝句索留题赋两篇》 宋·曾丰
诗数江西派,禅归岭表宗。
他宁无出手,终莫敢当锋。
欠子广长舌,资吾磊块胸。
打包随牒迹,岂料适相逢。 -
227.《再游南华临出门书记妙莹献绝句索留题赋两篇》 宋·曾丰
社里得诗僧,铮铮可正平。
子今能发愿,吾亦许同盟。
不转虚空话,难归雅颂声。
金篦容我刮,管取眼增明。