-
81.《书怀绝句》 宋·陆游
未驾青鸾返帝乡,三江七潭路茫茫。
看山看水无程数,渔艇为家芡作粮。 -
82.《畜一鸡报晓声清圆而鸣每晚戏书绝句》 宋·陆游
鸡鸣平旦未为迟,恰是山房睡觉时。
著屐起寻溪上路,野梅犹有未残枝。 -
83.《梦与数客剧饮或请赋诗予已大醉纵笔书一绝觉》 宋·陆游
高谈雄辩凭陵酒,豪竹哀丝蹴蹋春。
占断名园排日醉,不教虚作太平人。 -
84.《云溪观竹戏书二绝句》 宋·陆游
气盖冰霜劲有余,江边见此列僊癯。
清寒直入人肌骨,一点尘埃住得无? -
85.《云溪观竹戏书二绝句》 宋·陆游
溪光竹色两相宜,行到溪桥竹更奇。
对此莫论无肉瘦,闭门可忍十年饥。 -
86.《园中书事二绝》 宋·司马光
芳洲晚日鲜,曲岸新雨好。
红薇点圆荷,金{上艹下登}出幽草。 -
87.《园中书事二绝》 宋·司马光
坐嗅白莲药,卧看青竹枝。
间斋不成寐,起读圣俞诗。 -
88.《寄谢晏尚书二绝》 宋·欧阳修
送尽残春始到家,主人爱客不须嗟。
红泥煮酒尝青杏,犹向临流藉落花。 -
89.《寄谢晏尚书二绝》 宋·欧阳修
烂漫残芳不可收,归来惆怅失春游。
绿阴深处闻啼鸟,犹得追闲果下骝。 -
90.《山斋戏书绝句二首》 宋·欧阳修
蜜脾未满蜂采花,麦◇已深鸠唤雨。
正是山斋睡足时,不觉花间日亭午。 -
91.《山斋戏书绝句二首》 宋·欧阳修
经春老病不出门,坐见群芳烂如雪。
正当年少惜花时,日日春风吹石裂。 -
92.《念奴娇 钦叔钦用避兵太华绝顶,以书见招,》 元·元好问
云间太华,笑苍然尘世,真成何物。
玉井莲开花十丈,独立苍龙绝壁。
九点齐州,一杯沧海,半落天山雪。
中原逐鹿,定知谁是雄杰。 -
93.《自作寿堂因书一绝以志之》 宋·林逋
湖上青山对结庐,坟头秋色亦萧疏。
茂陵他日求遗稿,犹喜曾无封禅书。 -
94.《书怀二绝句》 宋·晁说之
老境才来便辄留,龙门胜韵去悠悠。
此怀京洛愁无限,更对沧江烟雨愁。 -
95.《书怀二绝句》 宋·晁说之
古木江亭懒不开,书空自笑兴悠哉。
苍台一径浅深遍,知道无人向此来。 -
96.《偶见张天贶奉议书策後题跋感旧作绝句》 宋·晁说之
轩轩众艺张天贶,翰墨悲凉二绝余。
今日无人知姓字,史官他日若为书。 -
97.《偶见司马公休无已书简感旧作绝句》 宋·晁说之
卓行高文司马陈,当年简牍指埃尘。
身名暂振久青冢,见在凄凉海畔身。 -
98.《次韵和周大书事绝句》 宋·晁说之
终日寒斋咏小招,故人轩槛俯溪桥。
可怜不得宣城郡,白日消来恨未消。 -
99.《得昭文李学士书报以二绝》 宋·王禹偁
谪取不敢咏江蓠,日永门闲何所为。
多谢昭文李学士,劝教枕藉乐天诗。 -
100.《得昭文李学士书报以二绝》 宋·王禹偁
左宦寂寥惟上洛,穷愁依约似长沙。
乐天诗什虽堪读,奈有春深迁客家。