-
101.《梅花引·耨银云》 宋·余观复
耨银云,锄璧月,栽得寒花寄愁绝。
阳和一点来天要,春满江南谁漏泄。 -
102.《留题灵岩古诗十韵》 宋·冤亭卞
屈指数四绝,四绝中最优。
此景冠天下,不独奇东州。
夜月透岩白,乱云和雨收。
甘泉泻山腹,圣日穿崖头。 -
103.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
104.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
105.《西岘峰》 元·黄溍
层云抱春城,急濑泄嵌窦。
修蹊入窈窕,众绿郁以茂。
名亭标水乐,折柱荒碑仆。
幽寻得缁庐,乱石扶结构。 -
106.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
107.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
108.《梦有饷地黄者味甘如蜜戏作数语记之》 宋·陆游
有客饷珍草,发奁惊绝奇,正尔取嚼齕,炮制不暇施。
异香透昆仑,清水生玉池,至味不可名,何止甘如饴。
儿稚喜语翁,雪颔生黑丝。
老病失所在,便欲弃杖驰。
晨鸡唤梦觉,齿颊余甘滋。
寄声山中友,安用求金芝。 -
109.《後苦寒歌》 宋·杨万里
白鸥立雪胫透冷,鸬鹚避风飞不正。
一双野鸭欺晚寒,出没冰河底心性。
绝怜红船黄帽郎,绿蘘青篛牵牙樯。
生愁堕指脱两耳,芦花亦无何许藏。
遣骑前头买乾荻,速烘焰火与一炙。
三足老鸦寒不出,看云诉天天不泣。 -
110.《梅花数枝,篸两小瓷瓶·雪寒一夜,二瓶冻裂》 宋·杨万里
何人双赠水精瓶,梅花数枝瓶底生。
瘦枝尚带折痕在,隔瓶照见透骨明。
大枝开尽花如雪,小枝未开更清绝。
争从瓶口迸出来,其柰堪看不堪掇。 -
111.《赠彭神机》 宋·文天祥
挽强二石徒碌碌,学到穿杨精艺熟。
百发百中无虚弦,百中一趺前功辱。
彭君绝识透黄间,不师逢羿师珞琭。
天度三百六十强,一算不容失正鹄。
吾闻天机难语人,往来了了拈众镞。
君姑藏用凝于神,矢口莫轻谈祸福。 -
112.《送吴瑞卿归武昌》 元·王冕
古越古为山水府,篁竹菁菁无啸聚。
耕田凿井各有为,文物衣冠比邹鲁。
玄风已散茫茫然,几回沧海成桑田。
眼前飞走杂枭獍,草木憔悴愁无天。 -
113.《潞公游龙门光以室家病不获参陪献诗十六韵》 宋·司马光
旄节拥凭熊,逶迤向鉴龙。
顺成时过蜡,闭塞令行冬。
雪龚痕犹湿,梅林思已浓。
传呼空谷应,前导白云逢。 -
114.《晓霁》 宋·司马光
梦觉繁声绝,林光透隙来。
开门惊乌鸟,余滴堕苍苔。 -
115.《忆山示圣俞》 宋·欧阳修
吾思夷陵山,山乱不可究。
东城一堠余,高下渐冈阜。
群峰迤逦接,四顾无前後。
忆尝祗吏役,钜细悉经觏。 -
116.《喜迁莺·莫寻玄妙》 宋·无名氏
莫寻玄妙。
我分明说破,修行关窍。
战睡敌魔,忘情绝念,此是圣贤正教。
饮食则定除疑,每日勤修觉照。 -
117.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
118.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
119.《拍板谣》 宋·王禹偁
麻姑亲采扶桑木,镂脆排焦其数六。
双成捧立王母前,曾按瑶池白云曲。
几时流落来人间,梨园部中齐管弦。
管弦才动我能应,知音审乐功何全。 -
120.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。