-
201.《金陵相公赴镇二首》 宋·宋祁
代邸横庚佐,商岩梦弼才。
萧公左右手,轩老上中台。
利见攀龙后,重明捧日来。
聊持枢柄族,旋运一陶坯。 -
202.《晚泊长沙示秦处度范元实用寄明略和父韵五首》 宋·黄庭坚
少游五十策,其言明且清。
笔墨深关键,开阖见日星。
陈友评斯文,如钟磬鼓笙。
谁能续凤鸣,洗耳听两甥。 -
203.《对酒歌答谢公静》 宋·黄庭坚
我为北海饮,君作东武吟。
看君平生用意处,萧洒定自知人心。
南阳城边雪三日,愁阴不能分皂白。
摧轮踠蹄泥数尺,城门昼开眠贾客。 -
204.《头陀赞》 宋·黄庭坚
梵语头陀,华言抖擞。
净一真心,振三毒垢。
如来亲试,迦叶称首。
圣教推崇,哲人遵守。 -
205.《题罗山人览辉楼》 宋·黄庭坚
凤凰山人开竹径,楼成溪山深照映。
眉闲郁郁似阴功,壶中有丸续人命。
劝君洗竹买梧桐,凤何时来驾归鸿。
思齐大任政勤苦,来听天子歌南风。 -
206.《雪》 宋·欧阳修
新阳力微初破萼,客阴用壮犹相薄。
朝寒棱棱风莫犯,莫雪緌緌止还作。
驱驰风云初惨淡,炫晃山川渐开廓。
光芒可爱初日照,润泽终为和气烁。 -
207.《归鴈亭》 宋·欧阳修
荒蹊腊雪春尚埋,我初独与徐生来。
城高树古禽鸟野,声响格磔寒毰毸。
颓垣赦屋巍然在,略可远眺临倾台。
高株唯有柳数十,夹路对立初谁栽。 -
208.《读张李二生文赠石生先》 宋·欧阳修
先生二十年东鲁,能使鲁人皆好学。
其间张续与李常,剖琢珉石得天璞。
大圭虽不假雕瑑,但未磨礲出圭角。
二生固是天下宝,岂与先生私褚橐。 -
209.《题天清寺安上人北轩》 宋·贺铸
南城繁氏台,维昔孝王筑。
歌吟寂无闻,万楹联佛屋。
道人开北牖,俯就百乔木。
八月鸣青蝉,槐蛾委平绿。 -
210.《沁园春·法从西清》 宋·无名氏
法从西清,雅志山东,超然燕怡。
笑洛城卢老,贫来屋破,花溪杜叟,雨里床移。
晚乃经营,欢言结架,夭矫晴虹朝已跻。
开山了,一灯灯相续,第一宗师。 -
211.《念奴娇·垂弧纪节》 宋·无名氏
垂弧纪节,正尧天日永,蓂飞双绿。
岳渎锺灵来瑞世,孕出精神冰玉。
九曲溪山,一船烟雨,物外谁拘束。
钓头香饵,只愁牵动周卜。 -
212.《客舍雨中听江卿吹箫》 明·高启
客中久不闻丝竹,此夕逢君吹紫玉。
断猿哀雁总惊啼,我亦无端泪相续。
数声袅袅复呜呜,散入寒云细欲无。
愁望洞庭空落木,梦游秦苑总荒芜。 -
213.《听教坊旧妓郭芳卿弟子陈氏歌(时至正己亥岁》 明·高启
文皇在御升平日,上苑宸游驾频出。
仗中乐部五千人,能唱新声谁第一?燕国佳人号顺时,姿
容歌舞总能奇。
中官奉旨时宣唤,立马门前催画眉。 -
214.《周思道如诏亭》 宋·文同
繁上先生教子时,义方题榜贴亭楣。
当年此地开师席,今日其言入制词。
乡里共传为盛事,鬼神相助使前知。
后人若续成都记,第一详书不可遗。 -
215.《早起》 宋·陈与义
晓寒生木枕,窗白梦难续。
自起开柴扉。
空庭立乔木。
濛濛井气上,澹澹天容肃。 -
216.《武夷歌》 宋·白玉蟾
天下武夷兮第一山溪,升真有洞兮大王天柱交相齐。
不知何年中秋兮玉帝赐宴会曾孙,幔亭结云霞兮彩桥跨虹霓。
欲访仙迹兮搜剔地灵,遡洄乘舟兮陟险杖藜。
身轻欲生羽翰兮们烟萝而蹑天梯,下视人境杳邈兮但见乱峰参错相高低。 -
217.《亲祀南郊诗》 宋·蔡襄
天畀元统,赤运开祉。
圣祖神宗,海域平砥。
思皇真考,岳封汾祀。
饵系戎胡,包束戈矢。 -
218.《泉布吟》 宋·邵雍
名为泉布者,无足走人间。
善发难言口,能开不笑颜。
償逋小续命,赒急大还丹。
唯有商山老,非干买得闲。 -
219.《宿江西寺》 宋·寇准
独宿西林夜,凝然静拥袍。
巫云秋暝峡,楚月冷生涛。
莎败蛩犹噪,乡遥梦亦劳。
霜风开落叶,还欲续离骚。 -
220.《追和东坡雨中睡熟至晚》 宋·王之道
春睡酣带酒,晚食美当肉。
细观东坡诗,万事贵精熟。
一阴七十日,雨意犹未足。
山云开复合,檐溜断还续。
东邻娇痴儿,索饭恣啼哭。
惊回梦中蝶,重把君诗读。