-
61.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
62.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
63.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
64.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
65.《杂诗》 魏晋·曹植
西北有织妇,绮缟何缤纷。
明晨秉机杼,日昃不成文。 -
66.《闺怨篇》 隋代·江总
寂寂青楼大道边。
纷纷白雪绮窗前。
池上鸳鸯不独自。
帐中苏合还空然。
屏风有意障明月。
灯火无情照独眠。
辽西水冻春应少。
蓟北鸿来路几千。
愿君关山及早度。
念妾桃李片时妍。 -
67.《雪》 清·乾隆
夜报塞天同起云,凌晨玉叶遂翩纷。
无林不作银花影,有嶂皆成冰绮纹。
酒店旗飘近方见,僧房钟响远犹闻。
入关廿里原秋雨,南北寒暄一岭分。 -
68.《拟古意》 清·乾隆
中庭一树碧桃花,东西飞落邻人家。
东邻阿娇贮金屋,画眉夫婿金张族。
退朝绮宴花拂筵,欢为簪花回曼睩。
西邻女儿独含悲,良人远戍无归期。
谁谓含悲对花落,花落纷宁如泪垂。
可怜同是残英瓣,一悲一欢不相见。 -
69.《杨花吟》 元·胡天游
吴江春水拍天涯,江上风吹杨柳花。
花飞满空无处所,随风直渡吴江水。
渡水随风太有情,萦花惹草恣轻盈。
狂如舞蝶穿花径,细逐流莺度绮城。 -
70.《暮秋感怀三首》 明·吴国伦
戚里纷丝竹,侯家盛绮罗。
时艰民力尽,世赏国恩多。
驰道仍骖乘,严城向枕戈。
北风吹不歇,萧瑟楚狂歌。 -
71.《有感》 宋·陈宗远
天地不磈立,人为天地心。
世无经济学,何以任弥纶。
沛兴园绮隐,渊启虬髯惊。
汉唐造草昧,数子留其名。 -
72.《上丞相寿》 宋·戴栩
人统开璿历,台符焕紫躔。
数如环复始,天与寿无边。
麟阁精神异,龙舆宠数专。
先朝称旧弼,潞国最长年。 -
73.《极乐寺》 宋·李堪
空门出白云,梵宇依苍岫。
天色湛瑶光,春花结野秀。
簷间绮罗被,池底星珠漏。
香沉烟篆馀,文兼雨碑旧。 -
74.《白蘋洲新楼曰溪山伟观》 宋·释居简
溪头烟暖蘋花春,岂独满渚亦满汀。
春城绮绣艳溪曲,柔玉掺掺歌采蘋。
采采芳鲜日将暮,玉盌琼盂旋分貯。
水晶阕冷禁城宽,兰櫂夷犹缓归去。 -
75.《题王龟龄詹事祠堂》 宋·王秬
当时孤论偶相同,终始知心每愧公。
才见安车延绮季,遽嗟石室祀文翁。
百年公议分明在,一饷纷华究竟空。
白发旧交衰甚矣,尚能留面对高风。 -
76.《东门行》 宋·许志仁
东门杨柳暗藏鸦,东门行客欲离家。
树头春风草头露,鸦自不飞人自去。
妾家南浦桂为堂,房栊瑉玉帘夜光。
炉烟多,绮罗重,水槛风入笙箫凉。
欢娱未毕未轮远,方寸秋丝纷百茧。
愿郎功业落人间,长使春闺女无怨。 -
77.《和叶水心马塍歌》 宋·赵汝譡
昔年家住长安里,春负尽日香尘起。
纷纷车马过绮陌,卖花人多少人识。
王侯第宅连苑墙,粲若琼蕊敷丹房。
花窠近取马塍本,曲栏高槛深迷藏。 -
78.《群珠碎伤吴帅潘元绍众妾作》 元·陈基
绣纹刺绮春纤长,兰膏鬌鬓琼肌香。
芳年艳质媚花月,三三两两红鸳鸯。
翠靴踏云云帖妥,海棠露湿胭脂朵。
冶情纷作蝶恋春,新曲从翻玉连琐。 -
79.《姑苏台》 明·蔡羽
夜有昃题月,朝有出栋云。
高台伫歌舞,罗绮何纷纷。
吴月常从越山起,越花却种吴宫里。
眼前不尽西子欢,安用穷观三百里。 -
80.《春兴》 明·程可中
纷纷罗绮竞容芳,明月谁家綍屟廊。
帘静幽禽仍自语,筝寒金雁不成行。
故人易见倾田窦,死友何由觅范张。
惆怅长安看花处,彩绳无计系春阳。