-
1.《晚泊小孤山作》 宋·贺铸
江势东南陡折回,两山屹立地维开。
颠风裂石轰雷下,骇浪澎舟卷雪来。
扪虱王孙初睥睨,饱鱼乌鬼但毰毸。
物情岂识忘形乐,啸倚樯干独快哉。 -
2.《酬王维卢象见过林亭》 唐·崔兴宗
穷巷空林常闭关,悠然独卧对前山。
今朝忽枉嵇生驾,倒屣开门遥解颜。 -
3.《同王十三维哭殷遥》 唐·储光羲
生理无不尽,念君在中年。
游道虽未深,举世莫能贤。
筮仕苦贫贱,为客少田园。
膏腴不可求,乃在许西偏。 -
4.《送严维赴河南充严中丞幕府》 唐·刘长卿
久别耶溪客,来乘使者轩。
用才荣入幕,扶病喜同樽。
山屐留何处,江帆去独翻。
暮情辞镜水,秋梦识云门。
莲府开花萼,桃园寄子孙。
何当举严助,遍沐汉朝恩。 -
5.《晚归蓝田,酬王维给事(一作中书常舍人)赠别》 唐·钱起
卑栖却得性,每与白云归。
徇禄仍怀橘,看山免采薇。
暮禽先去马,新月待开扉。
霄汉时回首,知音青琐闱。 -
6.《送严维尉河南》 唐·钱起
蕙叶青青花乱开,少年趋府下蓬莱。
甘泉未献扬雄赋,吏道何劳贾谊才。
征陌独愁飞盖远,离筵只惜暝钟催。
欲知别后相思处,愿植琼枝向柏台。 -
7.《故王维右丞堂前芍药花开,凄然感怀》 唐·钱起
芍药花开出旧栏,春衫掩泪再来看。
主人不在花长在,更胜青松守岁寒。 -
8.《听蓝溪僧为元居士说维摩经》 唐·孟郊
古树少枝叶,真僧亦相依。
山木自曲直,道人无是非。
手持维摩偈,心向居士归。
空景忽开霁,雪花犹在衣。
洗然水溪昼,寒物生光辉。 -
9.《听蓝溪僧为元居士说维摩经》 唐·孟郊
古树少枝叶,真僧亦相依。
山木自曲直,道人无是非。
手持维摩偈,心向居士归。
空景忽开霁,雪花犹在衣。
洗然水溪昼,寒物生光辉。 -
10.《春日招宋维先辈》 唐·李中
瓮中竹叶今朝熟,鉴里桃花昨日开。
为报广寒攀桂客,莫辞相访共衔杯。 -
11.《沁园春(维扬作)》 宋·刘克庄
辽鹤重来,不见繁华,只见凋残。
甚都无人诵,何郎诗句,也无人报,书记平安。
闾里俱非,江山略是,纵有高楼莫倚栏。
沈吟处,但萤飞草际,雁起芦间。 -
12.《送蒋朴之维阳》 宋·潘希白
隋家天子爱扬州,四十离宫取次游。
荆棘久迷秦陇路,柳丝空拂汴河流。
君才清似庾开府,世事难于孙仲谋。
莫为青衫维骑马,却将风景付閒愁。 -
13.《自维扬回仪真》 宋·沈大椿
一官安敢问青膻,形影相看祗自怜。
黄鹄已登清汉去,白鸥空占浅沙眠。
杏花开遍芜城雨,柳色浑铺瓜渚烟。
老眼生疏堪自笑,浪惊风物向淮天。 -
14.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
15.《游虞山顶维摩院》 宋·周才
西风近重阳,青女作奇酿。
高人事幽讨,木落秋可望。
山溪步屈曲,策以九节杖。
林空眼界宽,云深开法藏。 -
16.《和维扬友人》 元·陈旅
扬子江头水拍天,人家种柳住江边。
吴娃荡桨潮生浦,楚客吹箫月满船。
锦缆忆曾游此地,琼花开不似当年。
竹西池馆多红药,日夜题诗舞袖前。 -
17.《赠邺下王大刀挥使维藩歌》 明·刘黄裳
车骑关头石片片,回风卷地击人面。
不平之色我自知,一生空读英雄传。
马挝睚眦壮气销,路逢男子囊大刀。
仓卒之间动人目,已见杀气千尺高。 -
18.《送陈太守之开封》 明·罗玘
浊流亘混混,古有辟其郛。
兹维天地中,九州交逵衢。
尹实冠中夏,奚与百郡俱。
四十守令下,吏前合云铺。 -
19.《次韵杨维立初入史馆》 明·王鏊
东角门前十馆开,史家自昔总难才。
病容野客随行入,远喜诸公取次来。
气合每联朝食坐,事多长后午朝回。
扬雄识字今谁及,疑义须烦一一裁。 -
20.《四月维夏(癸卯)》 明·文太青妻
四月维夏,居也。
二章,章四句。
四月维夏,浚室闲居。
户庭绿重,可以诗书。
四月维夏,百卉俱开。
清风直入,语鸟不猜。