-
81.《满江红》 宋·方千里
为忆仙姿,相思恨、缠绵未足。
从别后、沈郎消瘦,带围如束。
消息三年沈过处,关山千里无飞肉。
算谁知、中有不平心,弹棋局。 -
82.《应天长(柳浪闻莺)》 宋·张矩
翠迷倦舞,红驻老妆,流莺怕与春别。
过了禁烟寒食,东风颤钚铁。
游人恨,柔带结。
更唤醒、羽喉宫舌。 -
83.《应天长(柳浪闻莺)》 宋·张矩
翠迷倦舞,红驻老妆,流莺怕与春别。
过了禁烟寒食,东风颤钚铁。
游人恨,柔带结。
更唤醒、羽喉宫舌。 -
84.《渔家傲》 宋·赵汝茪
深意缠绵歌宛转。
横波停眼灯前见。
最忆来时门半掩。
春不暖。
梨花落尽成秋苑。
叠鼓收声帆影乱。
燕飞又趁东风软。
目力漫长心力短。
消息断。
青山一点和烟远。 -
85.《湖湘以竹车激水粳稻如云书此能仁院壁》 宋·张孝祥
象龙唤不应,竹龙起行雨。
联绵十车辐,伊轧百舟橹。
转此大法轮,救汝旱岁苦。
横江锁巨石,溅瀑叠城鼓。 -
86.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
87.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
88.《表玄师归缙云有怀故雄阇黎成转韵六十四句》 宋·杨亿
栝苍古名郡,生齿三万家。
我昔自仙殿,捧诏临军牙。
清心治期月,讼息民无哗。
雄公真大士,宴坐绵几华。 -
89.《杂咏十首酬汪镇卿》 宋·林景熙
老来屏人事,北窗寄高眠。
飘飘御风远,银阙开九天。
虎豹不见嗔,岂予有仙缘。
玉座覆红云,香炉霏紫烟。 -
90.《何仙姑祠》 宋·梅蟠
昔闻谢自然,今祠何女仙。
昌黎久不作,奇事相留传。
当其始生时,紫云光烛天。
炼服云母丹,红玉飞琼烟。 -
91.《大涤洞天留题》 宋·朴子文
不得入壶中,不知有洞天。
未许涉弱水,蓬瀛名空传。
洞霄古真境,九锁开其先。
灵殿拱嘉树,奇岩漱飞泉。 -
92.《过古夹寨城》 宋·孙冲
宋氏英声振,并门意气扬。
两雄争裂土,百战竞图王。
揣敌惟虞晋,躭颐已噬唐。
大河分背面,上党扼咽吭。 -
93.《野狐岭》 元·周伯琦
高岭出云表,白昼生虚寒。
冰霜四时凛,星斗咫尺攀。
其阴控朔部,其阳接燕关。
涧谷深叵测,梯磴纡百盘。 -
94.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
95.《武昌柳二首》 明·钱希言
容颜消息转悠悠,暗忆飞绵上翠楼。
谢氏女郎空有赋,卢家少妇不知愁。
阴疑灞水桥边合,丝学灵和殿里柔。
若向吴昌折春色,绿条留取系归舟。 -
96.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
97.《自画山居图歌赠宜春朱隐君地理专门》 明·虞堪
朱侯有隐居,乃在宜春间。
东游久未已,浩荡忘其还。
山川神气具在眼,穷幽赜隐知何限。
黄河之源出昆仑,千里万里盘旋屈折支天根。 -
98.《吾谪海南子由雷州被命即行了不相知至梧乃闻》 宋·苏轼
九疑联绵属衡湘,苍梧独在天一方。
孤城吹角烟树里,落月未落江苍茫。
幽人拊枕坐叹息,我行忽至舜所藏。
江边父老能说子,白须红颊如君长。 -
99.《丙午新正书怀十首》 宋·范成大
厉风翻海雪漫天,百计逃寒息万缘。
稳作被炉如卧炕,厚裁绵旋胜披毡。
尊前现在瞢腾醉,饭后无何烂熳眠。
斟酌出门高兴尽,从教闲却剡溪船。 -
100.《书喜》 宋·陆游
雨足郊原正得晴,地绵万里尽春耕。
阴阴阡陌桑麻暗,轧轧房栊机杼鸣。
亭鼓不闻知盗息,社钱易歛庆秋成。
天公不负书生眼,留向人间看太平。