-
261.《寿遂宁李漕》 宋·李曾伯
自是清都紫府仙,德星躔次剑东川。
香浮世界莺花地,人乐春风燕麦天。
元佑贤材名合近,绍兴相业庆基绵。
一年一佛为公寿,五百尊成百年。 -
262.《观梅》 宋·方岳
片片随风隔坞飘,野香相逐过溪桥。
今年便觉春风早,雪不成绵到地消。 -
263.《山中吟》 宋·陈允平
山深春亦寒,野鸟声绵蛮。
山花随处发,香风吹幽兰。 -
264.《读书》 宋·黎廷瑞
卧疴云林下,寂寂谁与君。
高风下木叶,泠泠晚窗虚。
忽思往代事,聊披案上书。
始得暂欣然,稍久叹以吁。 -
265.《送峿侍者游茅山》 宋·仇远
云开三茅古洞天,借风一棹荆溪船。
所思绵绵常在梦,此行冉冉如登仙。
汲泉净洗黄独雪,劚石深耕瑶草烟。
蕙帐香凝蒲坐暖,共读南华秋水篇。 -
266.《雪花》 宋·仇远
仙人初翦水,欲下复迟迟。
半夜忽自落,东风竟不知。
无香黏客袖,有意补春枝。
却忆江南柳,飘绵送子时。 -
267.《游东林寺》 宋·董嗣杲
庐山白云拥,绝似兜罗绵。
覆得丑好尽,何啻万万千。
东林香炉峰,生在寺门前。
山阴土脉润,草木鸣秋妍。 -
268.《枣花》 宋·董嗣杲
香落衣巾靡靡中,花垂碧涧不流冬。
易开易落催成子,谁采谁收怕见红。
种有万林绵北地,诗传八月剥西风。
千株可等侯千哀悼,安邑曾收结实功。 -
269.《朱槿花》 宋·董嗣杲
朝开暮落自篱头,此种南来翠叶稠。
辇致一壶舒数艳,时当三伏眩双眸。
麝香藤畔遗丹碗,叶莉窠边吐绵球。
凉月在天天似水,深红独照满堂秋。 -
270.《邸食责庖者》 宋·华岳
陋邸已无味,庖人更不材。
盦炊全做粥,烧鲞半成灰。
添醋酸绵齿,研椒辣木腮。
何时耸堂脔,香雾霭樽罍。 -
271.《浪淘沙 火里生莲》 元·王哲
阳气透苍天。
照照绵绵。
地户猛焰亦如然。
发出水中真觉性,一朵红莲。
早早认清泉。
结取因缘。
乌龟口内吐灵烟。
助正丹田香馥郁,叶叶新 -
272.《诉衷情·玉炉金鼎虎龙蟠》 元·侯善渊
玉炉金鼎虎龙蟠。
红焰满周天。
温凉自然水火,昼夜转烹煎。
精郁郁,*绵绵。
养胎仙。
功成迁转,宝辇香车,捧上瑶天。 -
273.《题陈叔通百梅书屋图》 近代·陈三立
超山有梅十万株,大庾邓尉显恢殊。
春浓结客恣探取,村村花烛天模糊。
寒香醉骨荡魂气,蜂蝶不到晴鸠呼。
编户贱花涎摘实,渍以盐酱输江湖。 -
274.《游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游》 宋·王铚
宝月生旁邑,应真传绝艺。
峨峨画三佛,张吴意能俪。
气象随世低,病鹘无猛鸷。
碑阴笔纵横,才翁雄近世。 -
275.《西谷歌》 宋·张嵲
西川峰岭皆绵延,一峰突兀如青莲。
崔嵬势压东南倒,穹崇下俯群峰小。
古木阴森寒未凋,长云惨澹晴犹绕。
阴岩积雪溜轻冰,南岭惊春啭幽鸟。 -
276.《呈尤侍郎陆礼部》 宋·张镃
今春少晴天,雨声常绵延。
晓来羲车展云出,射我屋瓦生苍烟。
忆昔既冠时,壮志平幽燕。
先王手扶太极起,余事未竟骑星躔。 -
277.《吴子隆兼隐斋歌》 宋·刘宰
前驱十里旌旗红,后骑蹀躞如游龙。
绮窗阿阁最深处,归来燕坐围香风。
不如理掾吴夫子,岸帻高吟酒一中。
高少山头渭水边,耕云钓月老林泉。 -
278.《长生草为叶峭峰赋》 宋·王镃
唐时吕岩叟,换骨成神仙。
遗丹传老树,变化延其年。
丹香忽融液,散入苍崖巅。
长生孕灵草,茎叶何鲜鲜。 -
279.《楮衾》 宋·王镃
霜藤捣出杵声乾,软白同绵一样看。
春借梅花香入梦,雪深茅屋不知寒。 -
280.《晚春道中四首》 宋·陈棣
芍药无香燕有雏,绵蛮犹苦劝提壶。
直须强作留春计,烂醉黄公旧酒罏。