-
21.《仆曩於长安陈汉卿家,见吴道子画佛,碎烂可》 宋·苏轼
贵人金多身复闲,争买书画不计钱。
已将铁石充逸少,更补朱繇为道玄。
烟薰屋漏装玉轴,鹿皮苍璧知谁贤。
吴生画佛本神授,梦中化作飞空仙。 -
22.《和陈鲁山十诗以孟夏草木长遶屋树扶疏为韵》 宋·陆游
樱酪事已过,角黍配夏熟。
尚忆少小时,彩缕系腕玉。
此生本幻戏,衰态转眼足。
三郎老无憀,始解叹丝木。 -
23.《饮刘原甫舍人家同江邻几陈和叔学士观白鹇孔》 宋·梅尧臣
主人凤皇池,二客天禄阁。
共来东轩饮,高论杂谈谑。
南笼养白鹇,北笼养孔雀。
素质水纹纤,翠毛金缕薄。 -
24.《复用前韵赠祠部陈元舆》 宋·晁补之
行乐曾闻戒迟暮,人生波上飞凫聚。
兰亭往事如过雨,山阴修竹空千古。
陈侯挥翰少年时,三赋声名动人主。
可是高才弃绳矩,自然采绣非针缕。 -
25.《勉陈石二生》 宋·郑獬
精金埋深山,凿土不难得。
大贝贮沧海,破浪亦能识。
山趋猛虎穴,海入长蛟室。
必意往取之,投躯不少惜。 -
26.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
27.《长林令卫象饧丝结歌》 唐·司空曙
主人雕盘盘素丝,寒女眷眷墨子悲。
乃言假使饧为之,八珍重沓失颜色。
手援玉箸不敢持,始状芙蓉新出水。 -
28.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
29.《小童薛阳陶吹觱栗歌(和浙西李大夫作)》 唐·白居易
剪削干芦插寒竹,九孔漏声五音足。
近来吹者谁得名,关璀老死李衮生。
衮今又老谁其嗣,薛氏乐童年十二。 -
30.《早秋》 唐·杜牧
疏雨洗空旷,秋标惊意新。
大热去酷吏,清风来故人。
尊酒酌未酌,晚花嚬不嚬。
铢秤与缕雪,谁觉老陈陈。 -
31.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
32.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
33.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
34.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
35.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
36.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
37.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
38.《贺新郎》 宋·刘学箕
已,用辛稼轩金缕词韵述怀。
此词盖鹭鸶林寄陈同甫者,韵险甚。
稼轩自和凡三篇,语意俱到。
捧心效颦,辄不自揆,同志毋以其迂而废其言 -
39.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
40.《兰陵王》 宋·陈允平
古堤直。
隔水轻阴飏碧。
东风路,还是舞烟眠露,年年自春色。
红尘遍京国。