-
1.《谢秀才有妾缟练改从于人秀才引留之不得…嘲谢复继四首》 唐·佚名
谁知泥忆云,望断梨花春。
荷丝制机练,竹叶剪花裙。
月明啼阿姊,灯暗会良人。
也识君夫婿,金鱼挂在身。 -
2.《谢秀才有妾缟练,改从于人,秀才引留之不得,后生感忆......其四》 唐·李贺
寻常轻宋玉,今日稼文鸯。
戟干横龙簴,刀环倚桂窗。
邀人裁半袖,端坐据胡床。
泪湿红轮重,栖乌上井梁。 -
3.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
4.《雪月交光》 宋·刘一止
正五云飞仗,缟练褰裳,乱空交舞。
拂石归来,向玉阶微步。
欲唤冰娥,暂凭风使,为扫氛驱雾,渐见停轮,人间未识,高空真侣。
千里无尘,地连天迥,倦客西来,路迷江树。 -
5.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
6.《念奴娇》 宋·李久善
东君试手,向南枝着意,争先时节。
纵有丹青谁便忍,轻点肌肤冰雪。
色借琼瑰,香分兰麝,元自标孤洁。
冲寒独秀,误他多少蜂蝶。 -
7.《潮阳尉郑太玉梦至泉侧饮之甚甘明日得之东山》 宋·唐康
入道肯著相,出神得佳泉。
起寻定中境,偶在山之巅。
四人蹋{抗扌换乔}{抗扌换虚},数里闻潺湲。
循声到巉绝,满意流甘鲜。 -
8.《谢秀才有妾缟练,改从于人,秀才引留之不得,后生感忆...... 其二》 唐·李贺
铜镜立青鸾,燕脂拂紫绵。
腮花弄暗粉,眼尾泪侵寒。
碧玉破不复,瑶琴重拔弦。
今日非昔日,何人敢正看? -
9.《谢秀才有妾缟练,改从于人,秀才引留之不得,后生感忆......其三》 唐·李贺
洞房思不禁,蜂子作花心。
灰暖残香炷,发冷青虫簪。
夜遥灯焰短,睡熟小屏深。
好作鸳鸯梦,南城罢捣砧。 -
10.《和子瞻雪浪斋》 宋·苏辙
谪居杜老尝东屯,波涛绕屋知龙尊。
门前石岸立精铁,潮汐洗尽莓苔昏。
野人相望来水住,扁舟时过江西村。
窗中缟练舒眼界,枕上雷霆惊耳门。