-
121.《和子平吊猿》 宋·文同
去年汶山花平僧,求得匡猿远相寄。
来时野性已驯熟,趫捷轻便殊可憙。
呼来遣去会人语,一成已绝归山意。
置之眼前看不足,解去絛索令自恣。 -
122.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
123.《次韵谢天宁老见贻》 宋·陈与义
庭柏不受寒,依然照人绿。
雾收晨光发,可玩不可掬。
道人方出定,不复辨羊鹿。
微云度遥天,一笑立於独。 -
124.《寓兴》 宋·洪咨夔
巨口松江鲈,缩颈槎头鳊。
一釂聊复尔,百怀故依然。
林静横沆瀣,庭空澹婵娟。
鸣{上将 -
125.《续洗兵马上李制置》 宋·洪咨夔
太白过午芒角狞,蚩尤亘天钩尾赪。
淮东千里正齁寝,夜半汹涌传边声。
王师北渡恤泗口,胡马南牧摇青平。
拥城败将死蜗缩,护堡羸卒飞猱惊。 -
126.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
127.《仙岩行》 宋·白玉蟾
醉携七尺霜前行,云锦山前湾几曲。
溪头秋雨添寒绿,蛟龙冷浸一壶玉。
蓼花锦岸红欲流,稻田高下铺棋局。
碧岩耸出碧天半,鸟不敢飞缩双足。 -
128.《次韵文潜忆杨翰林元素家淮上夜饮作》 宋·晁补之
老人得坐安若山,畏寒缩颈衣裘间。
不如公子拥樽酒,诗材春乱词涛翻。
想见杨家美人出,玉面朱唇映琴瑟。
冰船着炬光照淮,雪乱风筵饮方逸。 -
129.《襄阳乐》 宋·苏辙
谁言襄阳苦,歌者乐襄阳。
太守刘公子,千年未可忘。
刘公一去岁时改,惟有州南汉水长。
汉水南流岘山碧,种稻耕田泥没尺。 -
130.《次韵侄过江涨》 宋·苏辙
阴淫夏为秋,雨暴溪作渎。
缺防旧通市,流潦几入屋。
虽幸廪粟空,犹惜畦蔬绿。
鹿骇不择音,鸿羁分遵陆。 -
131.《立冬闻雷》 宋·苏辙
阳淫不收敛,半岁苦常燠。
禾黍饲蝗螟,粳稻委平陆。
民饥强扶耒,秋晚麦当宿。
闵然候一雨,霜落水泉缩。 -
132.《襄阳古乐府二首·襄阳乐》 宋·苏辙
谁言襄阳苦,歌者乐襄阳。
太守刘公子,千年未可忘。
刘公一去岁时改,惟有州南汉水长。
汉水南流岘山碧,种稻耕田泥没尺。 -
133.《次韵子瞻宿南山蟠龙寺》 宋·苏辙
谷中夜行不见月,上下不辨山与谷。
前呼后应行相従,山头谁家有遗烛。
跫跫深径马蹄响,落落稀星著疏木。
行投野寺僧已眠,叩门无人狗出缩。 -
134.《杂诗五首》 宋·曾巩
韩公缀文辞,笔力乃天授。
并驱六经中,独立千载后。
谓为学可及,不觉惊缩手。
如天有日月,厥耀无与偶。 -
135.《谢章伯益惠砚》 宋·曾巩
人生对门东西陌,口耳一间心谁传。
况乃天地相去远,一在南海一在燕。
古今万世复万世,彼亦居下此在前。
是非得失错且繁,以情相话何由缘。 -
136.《送汤朝美还金坛》 宋·韩元吉
腾驹轻卧驼,野蔓欺落木。
举头便干霄,春至亦重绿。
人生百年内,万事纷过目。
得为蠖步伸,失作蠵颈缩。 -
137.《食蛎房》 宋·刘子翚
蛎房生海堧,坚顽宛如石。
其中储可欲,虽固必生隙。
嵌嵒各包藏,碨{左石右亚}相附积。
终逢霹雳手,妙若启扃鐍。 -
138.《与纯臣原仲温其煮鱼羹》 宋·刘子翚
从宾会高堂,嘉鱼脱重渊。
霜鳃尚呀呷,绿藻仍牵连。
厨人起揎袖,刀机鸣铿然。
断尾頳縠碎,批鳞玉花翩。 -
139.《雪鹤篇赠詹同文》 明·刘基
有鹤有鹤丁令威,碧玉为骨玄霜衣。
曾城十二身所依,千年伐毛一度归。
洗髓织女黄姑矶,瑶台雪花大十围。
食之神爽肉不肥,乘风振羽芳菲菲。 -
140.《感时述事(十首)》 明·刘基
八政首食货,钱币通有无。
国朝币用楮,流行比金珠。
至今垂百年,转布弥寰区。
此物岂足贵,实由威令敷。