-
121.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
122.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
123.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
124.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
125.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
126.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
127.《续幽愤》 唐·曹邺
嵇康、吕安连罪赋此诗,邺纪李御史甘死封之事。
繁霜作阴起,朱火乘夕发。
清昼冷无光,兰膏坐销歇。 -
128.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
129.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
130.《胡蓝狱》 清·尤侗
去年杀韩信,今年醢彭越;徐常幸前死,诸公宁望活?
丞相戮,将军诛,觖望恣肆固有迹,坐以谋反疑有无,罪止及身或收孥。
杀胡党,杀蓝党,万十万人保无枉?文武军民打一网。
一斗粟,一座城,一条龙,一连鹰,革左塌何纷纷,得非此辈之冤魂! -
131.《纪梦》 宋·叶李
宋时豪士石曼卿,帝命作主芙蓉城。
我才比石万无一,半世虚负狂直名。
年来似有丧心疾,荐共引鲧辜苍生。
天诛未加公论沸,日夕惟待鼎镬烹。 -
132.《咏史》 两汉·班固
三王德弥薄。
惟后用肉刑。
太苍令有罪。
就递长安城。 -
133.《哭徐玑五首》 宋·赵师秀
思君气实充,不与短折类。
血死匪无由,恐是服椒罪。
君于药自深,何独此乎昧。
岂不闻仙人,饵菖得千岁。 -
134.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
135.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
136.《癸丑腊大暖志之》 宋·葛洪
岁晏风裂肉,今乃顿和柔。
玄冥在休许,而使威令收。
阴冰澌已泮,礎柱汗交流。
敝扇出故箧,老体捐轻裘。 -
137.《送田表圣出知陈州》 宋·郭忠恕
客里暌离已不堪,何当出守正移骖。
孔融在汉人应惮,善感鸣唐罪自甘。
义重不嫌身死万,忧深宁忍口缄三。
陈州亦是天朝地,好为疮痍雨露覃。 -
138.《挽胡季昭》 宋·林经德
扶植纲常抗直声,白头不惮岭南行。
书云惟孝友兄弟,臣罪当诛王圣明。
削籍投荒从宝庆,陟阶录后赖端平。
朝家赐谥今方举,凛凛孤忠死亦生。 -
139.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
140.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。