-
101.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
102.《乐归田园十咏(录五首)》 明·朽庵林公
归去来兮至觉今是而昨非宦海漂流久见几,故园荒废正思
归。
往迷来悟心方乐,投老寻闲愿不违。
新别庙堂无怅恨,旧栽松菊有光辉。 -
103.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
104.《老人行》 宋·苏轼
有一老翁老无齿,处处无人问年纪。
白发如丝向下垂,一双眸子碧如水。
不裹头,又无履,相识虽多少知己。 -
105.《中隐堂诗(SS〗并叙)》 宋·苏轼
岐山宰王君绅,其祖故蜀人也,避乱来长安,而遂家焉。
其居第园有名长安城中,号中隐堂者是也。
予之长安,王君以书戒其子弟邀予游,且乞诗甚勤,因为作此五篇。
去蜀初逃难,游秦遂不归。 -
106.《过华夫书屋》 宋·晏殊
西齐辉赫亘山隅,嘉致清风世莫如。
乡党名流依绛帐,烟萝幽境似仙居。
趋庭子弟皆攀桂,弹铗宾朋总食鱼。
汗简传经亚邹鲁,粉牌留咏尽严徐。 -
107.《次韵再游城西李园》 宋·王安石
京师花木类多奇,常恨春归人未归。
车马喧喧走尘土,园林处处锁芳菲。
残红已落香犹在,羁客多伤涕自挥。
我亦悠悠无事者,约君联骑访郊圻。 -
108.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
109.《梅花》 宋·陆游
我与梅花有旧盟,即今白发未忘情。
不愁索笑无多子,惟恨相思太瘦生。
身世何曾怨空谷,风流正自合倾城。
增冰积雪行人少,试倩羁鸿为寄声。 -
110.《秋思》 宋·陆游
鱼复城边逢雁飞,白头羁客恨依依。
远游眼底故交少,晚岁人间乐事稀。
云重古关传夜柝,月斜深巷捣秋衣。
官闲况是频移疾,药鼎荧荧卧掩扉。 -
111.《幽居记今昔事十首以诗书从宿好林园无俗情为》 宋·陆游
入蜀过匡庐,秋风宿东林。
月出断山口,满窗松竹阴。
袅袅一枝烛,道人语夜深。
亦设饼果供,慰此羁旅心。 -
112.《春雨》 宋·陆游
冬旱土不膏,爱此春夜雨。
四郊农事兴,老稚迭歌舞。
相呼长沮耕,分喜樊迟圃。
丰年已在目,亭障静桴鼓。
我归未有期,一官寄仓庾。
幸复宽简书,不敢恨羁旅。 -
113.《游山》 宋·陆游
萧散湖山路,天教脱馽羁。
蝉声入古寺,马影度荒陂。
樵唱时倾耳,僧谈亦解颐。
偏门灯火闹,不敢恨归迟。 -
114.《黄州》 宋·陆游
局促常悲类楚囚,迁流还叹学齐优。
江声不尽英雄恨,天意无私草木秋。
万里羁愁添白发,一帆寒日过黄州。
君看赤壁终陈迹,生子何须似仲谋! -
115.《初春感怀》 宋·陆游
关河谢远游,岁月迫归休。
敢恨骥伏枥,但思狐首丘。
雪明窗误晓,霜点鬓惊秋。
羁旅饶愁思,谁怜季子裘? -
116.《登临》 宋·陆游
尽道羁怀恶,登临亦解颜。
健嫌山路浅。
狂恨酒尊悭。
亲友多疏索,渔樵自往还。
有诗仍嬾记,零落水云间。 -
117.《海中醉题时雷雨初霁天水相接也》 宋·陆游
羁游那复恨,奇观有南溟。
浪蹴半空白,天梁无尽青。
吐吞交日月,澒洞战雷霆。
醉後吹横笛,鱼龙亦出听。 -
118.《雨中泊赵屯有感》 宋·陆游
归燕羁鸿共断魂,荻花枫叶泊孤村。
风吹暗浪重添缆,雨送新寒半掩门。
鱼市人烟横惨淡,龙祠箫鼓闹黄昏。
此身且健无余恨,行路虽难莫更论。 -
119.《小山之南作曲栏石磴缭绕如栈道戏作二篇》 宋·陆游
羁游随处得哦诗,扫溉轩窗每恨迟。
已幻小山宽客恨,更添危磴作儿嬉。
偶留塞上宁无数,径返湖边已有期。
谁遣化工娱此老,幽花微拆绿苔滋。 -
120.《秋晓》 宋·陆游
菅席多年败见经,布衾木枕伴残更。
嗈嗈天际雁初度,喔喔舍傍鸡乱鸣。
贷米未回愁灶冷,读书有课待窗明。
一秋最恨空阶雨,滴破羁怀是此声。