-
21.《湖南春日二首》 唐·戎昱
自怜春日客长沙,江上无人转忆家。
光景却添乡思苦,檐前数片落梅花。
三湘漂寓若流萍,万里湘乡隔洞庭。
羁客春来心欲碎,东风莫遣柳条青。 -
22.《冬日登城楼有怀因赠程腾》 唐·卢纶
生涯何事多羁束,赖此登临畅心目。
郭南郭北无数山,万井逶迤流水间。
弹琴对酒不知暮,岸帻题诗身自闲。 -
23.《秋日旅舍别司空文明》 唐·李端
凉风飒穷巷,秋思满高云。
吏隐俱不就,此心仍别君。
素怀宗淡泊,羁旅念功勋。
转忆西林寺,江声月下闻。 -
24.《九日陪皇甫使君泛江宴赤岸亭》 唐·畅当
羁旅逢佳节,逍遥忽见招。
同倾菊花酒,缓棹木兰桡。
平楚堪愁思,长江去寂寥。
猿啼不离峡,滩沸镇如潮。
举目关山异,伤心乡国遥。
徒言欢满座,谁觉客魂消。 -
25.《寒食日看花》 唐·王建
早入公门到夜归,不因寒食少闲时。
颠狂绕树猿离锁,跳踯缘冈马断羁。
酒污衣裳从客笑,醉饶言语觅花知。
老来自喜身无事,仰面西园得咏诗。 -
26.《寒食日看花》 唐·王建
早入公门到夜归,不因寒食少闲时。
颠狂绕树猿离锁,跳踯缘冈马断羁。
酒污衣裳从客笑,醉饶言语觅花知。
老来自喜身无事,仰面西园得咏诗。 -
27.《奉送韦起居老舅百日假满归嵩阳旧居》 唐·权德舆
威凤翔紫气,孤云出寥天。
奇采与幽姿,缥缈皆自然。
尝闻陶唐氏,亦有巢由全。
以此耸风俗,岂必效羁牵。 -
28.《赋得冬日可爱》 唐·庾承宣
宿雾开天霁,寒郊见初日。
林疏照逾远,冰轻影微出。
岂假阳和气,暂忘玄冬律。
愁抱望自宽,羁情就如失。
欣欣事几许,曈曈状非一。
倾心倘知期,良愿自兹毕。 -
29.《长安羁旅行》 唐·孟郊
十日一理发,每梳飞旅尘。
三旬九过饮,每食唯旧贫。
万物皆及时,独余不觉春。
失名谁肯访,得意争相亲。 -
30.《羁旅行》 唐·张籍
远客出门行路难,停车敛策在门端。
荒城无人霜满路,野火烧桥不得度。
寒虫入窟鸟归巢,僮仆问我谁家去。 -
31.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
32.《长安正月十五日》 唐·白居易
喧喧车骑帝王州,羁病无心逐胜游。
明月春风三五夜,万人行乐一人愁。 -
33.《春日闲居三首》 唐·白居易
陶云爱吾庐,吾亦爱吾屋。
屋中有琴书,聊以慰幽独。
是时三月半,花落庭芜绿。
舍上晨鸠鸣,窗间春睡足。 -
34.《秋日》 唐·温庭筠
爽气变昏旦,神皋遍原隰。
烟华久荡摇,石涧仍清急。
柳暗山犬吠,蒲荒水禽立。
菊花明欲迷,枣叶光如湿。 -
35.《春日将欲东归寄新及第苗绅先辈(一作下第寄司马札)》 唐·温庭筠
几年辛苦与君同,得丧悲欢尽是空。
犹喜故人先折桂,自怜羁客尚飘蓬。
三春月照千山道,十日花开一夜风。
知有杏园无路入,马前惆怅满枝红。 -
36.《和蒋进士秋日》 唐·李咸用
晚雨霏微思杪秋,不堪才子尚羁游。
尘随别骑东西急,波促年华日夜流。
凉月云开光自远,古松风在韵难休。
男儿但得功名立,纵是深恩亦易酬。 -
37.《冬日》 唐·方干
烧火掩关坐,穷居客访稀。
冻云愁暮色,寒日淡斜晖。
穿牖竹风满,绕庭云叶飞。
已嗟周一岁,羁寓尚何依。 -
38.《春日偶题城南韦曲》 唐·罗邺
韦曲城南锦绣堆,千金不惜买花栽。
谁知豪贵多羁束,落尽春红不见来。 -
39.《秋日禅智寺见裴郎中题名寄韦瞻》 唐·罗隐
野寺疏钟万木秋,偶寻题处认名侯。
官离南郡应闲暇,地胜东山想驻留。
百醆浓醪成别梦,两行垂露浣羁愁。
心知只有韦公在,更对真踪话旧游。 -
40.《丙寅二月二十二日抚州如归馆雨中有怀诸朝客》 唐·韩偓
凄凄恻恻又微嚬。
欲话羁愁忆故人。
薄酒旋醒寒彻夜,好花虚谢雨藏春。
萍蓬已恨为逋客,江岭那知见侍臣。
未必交情系贫富,柴门自古少车尘。