-
141.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
142.《短歌行》 魏晋·曹叡
翩翩春燕。
端集余堂。
阴匿阳显。
节运自常。 -
143.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
144.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
145.《拟古八首》 宋·陈普
秋声金气流,天空露瀼瀼。
素波合流月,淫淫满庭霜。
遥夜一美人,寒闺自徘徊。
暗法规订凌波,轻飚感鸣珰。 -
146.《经史阁四言诗》 未知·张衡
玄黄氤氲,混沌未死。
道隐冥默,文郁雕跂。
蚩蚩熙熙。
结绳而治。 -
147.《袁姬哀辞》 宋·柳开
彼美袁姬兮,柔芳懿懿。
瑶沈蕣瘁兮,追惟弗洎。
阴质弱卑兮,资阳望贵。
寿康攸遂兮,夭愆所利。 -
148.《答梅圣俞问隐》 宋·谢绛
圣俞一幅书,间我小隐居。
小隐讵有异,筑室数亩馀。
岩壑不峻崒,田园非美腴。
所欲近丘墓,岁时来扫除。 -
149.《寄李南金》 宋·徐宝之
野风摇枯荄,长夜山雨寒。
梦忽堕千里,拊胥黄木湾。
美人秋水容,众芳洁初服。
海树鸣骚骚,醉吟瘴云宿。 -
150.《杂兴》 宋·利登
渺渺江河流,蛟龙所为沼。
高山苟无松,不如低平阜。
洁身服休美,荣辱非所囿。
孤航何翩翩,独往不我觏。
眷言友仙乔,寤寐耿长抱。
安得翔风鸾,栖神此蓬岛。 -
151.《鸿门舞剑歌》 宋·汪宗臣
黑云压垒骓嘶风,荆轲聂政粗豪同。
舞筵闪动青蛇影,焉知火帝生真龙。
一剑剡剡匹夫勇,一剑翼翼随西东。
壮士长戈气罥虹,扫开霾曀曦光融。 -
152.《惜奴娇·方结实累累》 宋·巫山神女
方结实累累。
翠枝交映,蟠桃颗颗,仙味真香美。
遂命双成,持灵刀割来,耳服一粒,令我延年万岁。
堪笑东方,便启私心盗饵。
使宫中仙伴,递互相尤殢。
无奈双成,向王母高陈之。
遂指方,偷了蟠桃是你。 -
153.《江上行》 明·张时彻
东风乍雨还乍晴,十里百里闻流莺。
春波渺渺净素练,春山簇簇行画屏。
江上花飞已如霰,泽中蒲柳何青青。
五陵侠客金騕褭,潇湘美人琼玉筝。 -
154.《感怀二十首》 现代·陈独秀
美哉武灵王,梦登黄华颠。
女娃挟赵瑟,歌诗流眄妍。
变服习胡射,宗族害其贤。
奇计竟不成,美人空弃捐。 -
155.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
156.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
157.《积善堂诗》 宋·晃冲之
我家得姓自卫史,文王之照钟厥美。
西京御史府大夫,父慈子忠不惜列。
至今墓上无曲棘,颍川岁时虔庙祀。
中原丧乱厌风尘,南渡不及渡辽水。 -
158.《淳佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·留梦炎
天地蕃庶草,美恶极莸薰。
古来谁览察,离骚清楚氛。
著作大雅姿,书传挟香芸。
蠹简不烦碎,豕牙贵能豶。 -
159.《赠淳于公归养》 宋·王旦
年少复家贫,悬车去养亲。
铜扉沾美命,彩服称閒身。
纯孝敦时俗,高风似古人。
禁林荣华者,羞见二毛新。 -
160.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。