-
21.《童趣》 清·沈复
余忆童稚时,能张目对日,明察秋毫,见藐小之物必细察其纹理,故时有物外之趣。
夏蚊成雷,私拟作群鹤舞于空中,心之所向,则或千或百,果然鹤也;昂首观之,项为之强。
又留蚊于素帐中,徐喷以烟,使之冲烟而飞鸣,作青云白鹤观,果如鹤唳云端,为之怡然称快。
余常于土墙凹凸处,花台小草丛杂处,蹲其身,使与台齐;定神细视,以丛草为林,以虫蚁为兽,以土砾凸者为丘,凹者为壑,神游其中,怡然自得。 -
22.《族侄孙子荣之子神童颜老不幸短命而死哭之不》 宋·戴复古
昨应童科日,群儿立下风。
丰姿倾众目,文采动诸公。
两耳能兼听,六经皆暗通。
相期到杨晏,有始柰无终。 -
23.《倪昭卿赋赠叶神童》 宋·白玉蟾
神童天纵何聪明,十幅一息增荣名。
若非唐朝李太白,靖通真人当复生。
击石轰雷惊四座,宝卷拈出安群情。
八卦五行有妙用,金丹大药自然成。
布衲蹁跹贱罗绮,银钩婉娩鬼神惊。
仙山便好留仙佩,何必蓬莱顶上行。 -
24.《送神童胡元弼元英从其父胡庭俊归秋浦》 宋·王之道
西湖清丽春雨余,子今欲去其焉如。
九华插天远在望,三月不见愁容舒。
二儿奔逸汗血驹,辈视长离与鵷雏。
去年冒雪来其俱,一鸣上国惊群儒。 -
25.《赠陈童子》 宋·郑清之
前身端合是王充,收拾群经贮腹中。
书吻可能如布谷,笔锋应不事雕虫。
看来眉目真兰茁,揽取词章作绣筒。
归去莫夸童子技,好寻芳躅到蟾宫。 -
26.《牧童歌十首》 宋·蒲寿宬
软坡便伫犊,凉荫聚群髫。
一竖忽然起,恐牛残豆苗。 -
27.《送刘童子试艺天京》 宋·蒲寿宬
硗硗头角出群玉,炯炯瞳人剪秋漪。
神光理作照书月,一览千古无复遗。
殊科自可献上国,况能文艺超等夷。
河洛图书识蕴奥,更明爻象通神蓍。 -
28.《牧童曲》 宋·李复
牧童喜晴卧溪曲,群牛互斗残我竹。
惊起旁行不肯来,闻呼却走如生鹿。
园夫奋詈辱其翁,老翁操箠自驱逐。
牛奔冲狂乱坏篱,补篱更剪溪边木。 -
29.《石溪自雁宕避难回天童巢云》 宋·释绍昙
苍鹰俊翼倦摩霄,岩下深云稳寄巢。
且放愁胡双眼闭,恐惊群鹭宿寒梢。 -
30.《老范善画牛有学为八牛图者一犊在前又置一童》 宋·曾丰
谁谓群牛戏写真,犊前牝后更精神。
不知老牯心枯淡,岂有将身作化身。 -
31.《咏史四首》 唐·卢照邻
季生昔未达,身辱功不成。
髡钳为台隶,灌园变姓名。
幸逢滕将军,兼遇曹丘生。
汉祖广招纳,一朝拜公卿。 -
32.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
33.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
34.《游洞庭湖》 唐·张说
平湖晓望分,仙峤气氛氲。
鼓枻乘清渚,寻峰弄白云。
江寒天一色,日静水重纹。
树坐参猿啸,沙行入鹭群。
缘源斑筱密,罥径绿萝纷。
洞穴传虚应,枫林觉自熏。
双童有灵药,愿取献明君。 -
35.《贻王侍御出台掾丹阳》 唐·储光羲
高高琅琊台,台下生菌簵。
照车十二乘,光彩不足谕。
既当少微星,复隐高山雾。
金丘华阳下,仙伯养晦处。 -
36.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
37.《出郴山口至叠石湾野人室中寄张十一》 唐·王昌龄
槠楠无冬春,柯叶连峰稠。
阴壁下苍黑,烟含清江楼。
景开独沿曳,响答随兴酬。
旦夕望吾友,如何迅孤舟。 -
38.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
39.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
40.《流夜郎半道承恩放还,兼欣克复之美书怀示息秀才》 唐·李白
黄口为人罗,白龙乃鱼服。
得罪岂怨天,以愚陷网目。
鲸鲵未翦灭,豺狼屡翻履。
悲作楚地囚,何日秦庭哭。