-
61.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
62.《和陆象翁以梅配竹》 宋·卫宗武
骈头始生为箨龙,森然而立列群玉。
琮琤有韵天籁鸣,蓊郁成阴云气簇。
楚楚少年来自河,猗猗君子瞻彼澳。
其帝曾致雏鵷来,其枝可留栖凤宿。 -
63.《王若水为画秋江众禽图》 明·袁凯
钱唐王宰心思长,欲与造化争毫芒。
下笔百鸟相趋跄,前身岂是孤凤凰。
江头芙蓉花正开,花下细浪亦萦回。
敔鹅贴贴天际来,雄雌相随气和谐。 -
64.《用韵为席婿寿》 宋·项安世
仲吕欲转蕤宾宫,巽位未放离风通。
世有大族傅伊高,天与峻秀包邙熊。
生申降甫何穹崇,赤昂太白来虚空。
星光岳气煜以充,圣樽贤斝醒复中。 -
65.《蔓菁花诗》 宋·张嵲
游丝百尺如堪挽,小虫群飞欣日暖。
蒿莱满地不见春,唯有蔓菁迷病眼。
无复陵陂间碎金,青苔漫想玄都观。
今朝幸值天无风,飞来雌蝶畏雄蜂。 -
66.《题画鹰送罗缉熙南归》 明·李东阳
大鹰狰狞爪决石,侧目高堂睨秋碧。
小鹰倔伏俯且窥,威而不扬岂其雌。
雌雄起伏各异态,意气相看出尘堨。
独立羞将众羽群,高飞怕有浮云碍。 -
67.《伯文觅鸡雏赋送》 宋·陈杰
雌雄在壳众雏分,养手当年纪渻君。
饱履雪霜方出距,浅含风雾未成文。
徐行肯与鹜争食,小立还如鹤在群。
待放一噜天下白,秦关下客敢论勋。 -
68.《某尝次赞府卢丈高韵复承见示佳篇叹咏之馀辄》 宋·陈宓
家山四年别,梅萼忽横枝。
久拟投倦翼,还成效雌羁。
初之一毫补,谩素五十炊。
所就竟何事,敢言厌拘縻。 -
69.《余博士家猫相乳歌》 宋·戴表元
上饶余宗钟鼎家,孙枝十世犹清华。
南昌博士最贤者,膝下烨烨开绯牙。
我行其庭值供顿,食指半千声不哗。
女帨男鞶况修谨,冠立童趋知等差。 -
70.《后乐堂》 宋·李处权
去尽水鸥水照空,群山濯玉有无中。
乱来更觉心情减,佳处犹欣臭味同。
喜有清樽对雌霓,惭无健笔继雄风。
此行会见承平否,岁晚飘零已秃翁。 -
71.《枯柏》 宋·王洋
斋前两柏树,其大皆十围。
我初营屋时,正与两柏期。
其一傍北亭,其一近南篱。
相去十步间,当夏无炎曦。 -
72.《邂逅南昌簿孙正之剧谈别后聊以记所期者》 宋·曾丰
三秦擅淮石,三孔专江西。
鼎足立世稳,文匠诗宗师。
吾生亦太晚,流风殆谁归。
龙泉剑之精,夜气贯斗箕。 -
73.《送刘薰卿》 宋·曾丰
未曾得隽利名场,犹敢犯危烟瘴乡。
大庾岭高梅挺拔,东莞天远海汪洋。
其凡饱以史收拾,所异刚于诗主张。
归数群雄可雌视,麒麟谁得碍康庄。 -
74.《无羊》 先秦·诗经
谁谓尔无羊,三百维群。
谁谓尔无牛,九十其犉。
尔羊来思,其角濈濈。
尔牛来思,其耳湿湿。