-
61.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
62.《自瀛德趋东昌道中杂言八首》 明·蔡文范
甸服仍周典,沟渠自禹功。
幽并千涧合,江汉万方同。
翠柳沿堤暗,雕枫积坞红。
谁家调锦瑟,清宴小楼中。
¤ -
63.《园家》 明·胡宗仁
茅屋野人家,种桑还种麻。
翠畦飞乱蝶,红药报孤花。
苏旱望新雨,卜晴占暮霞。
闲时留客坐,酒向坞西赊。 -
64.《春晚喜晴》 明·胡宗仁
高树风疏欲散阴,坐来爽气渐能深。
渚云乍去犹拖水,山月初生不过林。
有鹤日闲眠古石,无人时到抱清琴。
明朝双屐寻芳去,花坞乘春看翠岑。 -
65.《姊妹行》 明·林章
与姊别时啼,头比姊肩低。
几年不见姊,眉与姊夫齐。
春兰秋菊各芳泽,花蚤花迟总堪惜。
生憎一对似花人,恼杀十年花下客。 -
66.《八月十六日同文太史诸公登郊台觞治平寺竹下》 明·陆师道
阖闾城西佳山水,况复秋清风日美。
百斛游船稳于屋,锦帆瑶席空明里。
黄山西转古横塘,五坞云深盘上方。
飞桥连跨石湖口,螭影相衔明镜旁。 -
67.《宁国溪上(四首)》 明·魏观
轇輵山环水,沿洄水绕山。
鸟啼山翠里,人语水声间。
茅屋连溪坞,松舟系浅湾。
村翁驱犊处,溪女得鱼还。
¤ -
68.《二月望与次明道复泛舟出江村桥抵上沙遵陆邂》 明·文徵明
不教尘负踏青游,出郭聊为一笑谋。
新水已堪浮艇子,好山无赖上眉头。
风撩鬓影春衫薄,树罨溪阴翠幄稠。
一坞桃花偏入意,江村桥畔小淹留。
¤ -
69.《四时歌·春歌》 明·许妹氏
院落深深杏花雨,莺声啼遍辛夷坞。
流苏罗幕春尚寒,博山轻飘香一缕。
鸾镜晓梳春云长,玉钗宝髻蟠鸳鸯。
斜卷重帘帖翡翠,金勒雕鞍叹何处。
谁家池馆咽笙歌,月照清尊金叵罗。
愁人独夜不成寐,绞绡晓起看红泪。 -
70.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
71.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
72.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
73.《次韵和王巩六首》 宋·苏轼
少年带刀剑,但识从军乐。
老大服犁锄,解佩付熔铄。
虽无献捷功,会赐力田爵。
敲冰春捣纸,刈苇秋织箔。 -
74.《连日与王忠玉张全翁游西湖访北山清顺道潜二》 宋·苏轼
北山非自高,千仞付我足。
西湖亦何有,万象生我目。
云深人在坞,风静响应谷。
与君皆无心,信步行看竹。 -
75.《毛公坛福地》 宋·范成大
松萝滴翠白昼阴,七十二峰中最深。
绿毛仙翁已仙去,惟有石坛留竹坞。
竹阴扫坛石槎牙,汉时风雨生藓花。
山中笙鹤尚遗响,湖外人烟惊岁华。
道人眸子照秋色,邀我分山筑丹室。
驱丁役甲莫儿嬉,渴饮隐泉饥饵术。 -
76.《泛舟》 宋·陆游
水乡元不减吴松,短棹沿洄野兴浓。
郁郁冬青森翠葆,离离夜合散红茸。
村深初度穿林笛,寺近先闻出坞钟。
归路夕阳犹满岸,凭舷一笑览衰容。 -
77.《舟过季家山小泊》 宋·陆游
困睫蒙蒙渴煮茶,系船来叩野人家。
风翻翠浪千畦麦,水漾红云一坞花。
健犊破荒耕荦确,幽禽除蠹啄槎牙。
寻春非复衰翁事,且伴儿童一笑哗。 -
78.《送赵山人归旧山》 宋·欧阳修
屈贾江山思不休,霜飞翠葆忽惊秋。
吟抛楚畹兰苕老,归有淮山桂树留。
聒耳春池蛙两部,比封秋坞橘千头。
嗔条怒颖真堪愧,莫染衣尘更远游。 -
79.《依韵和魏介之同游玉仙坛》 宋·范仲淹
云坛共上百神清,碧坞红霞相照明。
幽草欲迷丹井处,乱峰依旧白云生。
亭亭翠纛高杉矗,险险狂雷落石轰。
待得九霄鸾鹤驭,玉书应改地仙名。 -
80.《题朱氏梅雪轩》 明·高启
石城山居梅万坞,冒雪曾来扣僧户。
烂然如见会群妃,白凤缤纷下瑶圃。
数片轻吹着鬓华,乍看是雪又疑花。
迷魂乱眼春如海,那辨南枝映竹斜。