-
41.《长安月夜与友人话故山(一作旧山,一作故人)》 唐·赵嘏
宅边秋水浸苔矶,日日持竿去不归。
杨柳风多潮未落,蒹葭霜冷雁初飞。
重嘶匹马吟红叶,却听疏钟忆翠微。
今夜秦城满楼月,故人相见一沾衣。 -
42.《题郑常侍厅前竹》 唐·贾岛
绿竹临诗酒,婵娟思不穷。
乱枝低积雪,繁叶亚寒风。
萧飒疑泉过,萦回有径通。
侵庭根出土,隔壁笋成丛。 -
43.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
44.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
45.《奉和袭美酬前进士崔潞盛制见寄因赠至一百四十言》 唐·陆龟蒙
孔圣铸颜事,垂之千载馀。
其间王道乖,化作荆榛墟。
天必授贤哲,为时攻翦除。
轲雄骨已朽,百代徒趑趄。 -
46.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
47.《润州江口送人谒池阳卫郎中》 唐·陆龟蒙
山翁曾约旧交欢,须拂侯门侧注冠。
月在石头摇戍角,风生江口亚帆竿。
闲随野醉溪声闹,独伴清谭晓色残。
待取新秋归更好,九华苍翠入楼寒。 -
48.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
49.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
50.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
51.《暮发七里滩夜泊严光台下》 唐·方干
一瞬即七里,箭驰犹是难。
樯边走岚翠,枕底失风湍。
但讶猿鸟定,不知霜月寒。
前贤竟何益,此地误垂竿。 -
52.《竹》 唐·罗邺
翠叶才分细细枝,清阴犹未上阶墀。
蕙兰虽许相依日,桃李还应笑后时。
抱节不为霜霰改,成林终与凤凰期。
渭滨若更征贤相,好作渔竿系钓丝。 -
53.《夏晚望嵩亭有怀》 唐·罗邺
正怜云水与心违,湖上亭高对翠微。
尽日不妨凭槛望,终年未必有家归。
青蝉渐傍幽丛噪,白鸟时穿返照飞。
此地又愁无计住,一竿何处是因依。 -
54.《过洞庭》 唐·李屿
浩渺注横流,千潭合万湫。
半洪侵楚翼,一汊属吴头。
动轴当新霁,漫空正仲秋。
势翻荆口迮,声拥岳阳浮。 -
55.《竹》 唐·徐夤
翠染琅玕粉渐开,东南移得会稽栽。
游丝挂处渔竿去,绿水夹时龙影来。
风触有声含六律,露沾如洗绝浮埃。
王猷旧宅无人到,抱却清阴盖绿苔。 -
56.《春日山中竹》 唐·裴说
数竿苍翠拟龙形,峭拔须教此地生。
无限野花开不得,半山寒色与春争。 -
57.《春日山中竹》 唐·裴说
数竿苍翠拟龙形,峭拔须教此地生。
无限野花开不得,半山寒色与春争。 -
58.《题竹溪禅院》 唐·李洞
溪边山一色,水拥竹千竿。
鸟触翠微湿,人居酷暑寒。
风摇瓶影碎,沙陷履痕端。
爽极青崖树,平流绿峡滩。
闲来披衲数,涨后卷经看。
三境通禅寂,嚣尘染著难。 -
59.《题僧院紫竹》 唐·陈陶
喜游蛟井寺,复见炎州竹。
杳霭万丈间,啸风清独速。
江南正霜霰,吐秀弄颛顼。
似瑞惊坚贞,如魔试金粟。 -
60.《竹十一首》 唐·陈陶
不厌东溪绿玉君,天坛双凤有时闻。
一峰晓似朝仙处,青节森森倚绛云。
万枝朝露学潇湘,杳霭孤亭白石凉。
谁道乖龙不得雨,春雷入地马鞭狂。