-
1.《仰答韦司业垂访五首》 唐·萧颖士
呦呦食苹鹿,常饮清泠川。
但悦丰草美,宁知牢馔鲜。
主人有幽意,将以充林泉。
罗网幸免伤,蒙君复羁牵。 -
2.《乡试后自巩还田家,因谢邻友见过之作》 唐·卢象
鸡鸣出东邑,马倦登南峦。
落日见桑柘,翳然丘中寒。
邻家多旧识,投暝来相看。
且问春税苦,兼陈行路难。 -
3.《成都运司西园亭诗·西园》 宋·许将
高牙负北郭,芳园路西转。
鸟鸣恋故木,兰茁归新畹。
坐延花景深,行倚筇枝软。
翳然思林木,会心不在远。 -
4.《赠杨孝父》 明·范汭
清时有隐者,自汲还自耘。
翳然茅屋上,一片尧时云。 -
5.《淮上杂诗六首》 宋·梅尧臣
野雁不知数,翳然川上鸣。
曾无设罗意,空自见船惊。
渺渺拍波去,纷纷孤屿盈。
苦寒非塞外,霜落夜淮清。 -
6.《晚晴》 宋·陈与义
幽卧不知晴,樯梢见斜日。
披衣起四望,天际山争出。
光辉渚蒲净,意气沙鸥逸。
避盗半九围,两脚不遗力。 -
7.《重阳后一日亲友会饮於沧洲以初九未成旬重阳》 宋·程公许
雅志厌闤阓,考盘乐郊墟。
言归憩桑梓,不惮躬拮据。
岁晚此棲宿,佳气郁扶舆。
淫雨度阳节,晴云吐月梳。 -
8.《游溧阳北湖亭望瓦屋山怀古赠同旅/赠孟浩然》 唐·李白
朝登北湖亭,遥望瓦屋山。
天清白露下,始觉秋风还。
游子托主人,仰观眉睫间。
目色送飞鸿,邈然不可攀。 -
9.《重九登滁城楼忆前岁九日归沣上赴崔都水及诸…凄然怀旧》 唐·韦应物
今日重九宴,去岁在京师。
聊回出省步,一赴郊园期。
嘉节始云迈,周辰已及兹。
秋山满清景,当赏属乖离。
凋散民里阔,摧翳众木衰。
楼中一长啸,恻怆起凉飔. -
10.《十五夜月色皦然有顷云生遂不复见》 宋·陆游
北望但空阔,南望横群山。
青天无翳行素月,寥寥永夜非人间。
九酝浆成老仙醉,六铢衣薄天宫寒。
翠眉真人不火食,小立环佩风珊珊。
横空邀我海山去,缥缈万里骖青鸾。
相携一笑在云表,徐看玉宇飞金盘。 -
11.《宿山家效孟浩然》 宋·黄庭坚
秋阳沈山西,委照藩落下。
雾连云气平,蒙蒙翳中野。
空村晚无人,一二小蜗舍。
老翁止客宿,乔木縻我马。 -
12.《阮郎归·蓦然撞着阮郎公》 元·王哲
蓦然撞着阮郎公。
无何两目红。
盈盈翳膜碍非通。
如何见宝瞳。
真妙药,便修崇。
良医显行功。
金篦一刮真缘空。
三光本秀同。 -
13.《皇矣》 先秦·佚名
皇矣上帝,临下有赫。
监观四方,求民之莫。
维此二国,其政不获。
维彼四国,爰究爰度。 -
14.《经庐岳回望江州想洛川有作》 唐·刘允济
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
15.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
16.《晦日马镫曲稍次中流作》 唐·常建
夜寒宿芦苇,晓色明西林。
初日在川上,便澄游子心。
秦天无纤翳,郊野浮春阴。
波静随钓鱼,舟小绿水深。
出浦见千里,旷然谐远寻。
扣船应渔父,因唱沧浪吟。 -
17.《菊荣一篇五章》 唐·萧颖士
采采者菊,芬其荣斯。
紫英黄萼,照灼丹墀。
恺悌君子,佩服攸宜。 -
18.《过河滨,和文学张志尹》 唐·萧颖士
隆古日以远,举世丧其淳。
慷慨怀黄虞,化理何由臻。
步出城西门,裴回见河滨。
当其侧陋时,河水清且潾。 -
19.《晚归沣川》 唐·韦应物
凌雾朝阊阖,落日返清川。
簪组方暂解,临水一翛然。
昆弟忻来集,童稚满眼前。
适意在无事,携手望秋田。 -
20.《成都府》 唐·杜甫
翳翳桑榆日,照我征衣裳。
我行山川异,忽在天一方。
但逢新人民,未卜见故乡。
大江东流去,游子去日长。