-
1.《行路难·君不见天上星》 宋·李新
君不见天上星,万古耀虚碧。
岂意一夕间,堕地化为石。
物理变化无定端,谁保人心无改易。
忆妾东边采白蘋,郎骑白马渡江津。 -
2.《海翻》 唐·高骈
几经人事变,又见海涛翻。
徒起如山浪,何曾洗至冤。 -
3.《翻经台白莲池》 宋·包信
野蔓高台下,前朝记不诬。
金文翻古偈,汉字变胡书。
彩线风飘断,缃帘火烬馀。
破云开白日,穿水照芙蕖。
科斗频更改,庵园几遍锄。
真门兼逸韵,两欲慕相如。 -
4.《纪变》 明·王宠
皇帝纪元年,嘉靖秋七月。
肓风白昼号,酣斗亘明发。
势从西北来,突过东南蹶。
一鼓江河翻,再簸海岳拔。 -
5.《翻阳四望亭观雪》 宋·李弥逊
瘴海三年雨不冰,喜看万木变琼英,眼中何处分银界,脚底从兹上玉京。
岁序已於芒尾见,春风先向柳梢明。
饥馋病守存馀习,欲和田家击壤声。 -
6.《游隋故都》 唐·陆敬
洛城聊顾步,长想遂留连。
水斗宫初毁,风变鼎将迁。
皋陶德不建,汾隅祀忽焉。
宗祊旷无象,声朔缅谁传。 -
7.《侍宴莎册宫应制得情字》 唐·许敬宗
三星希曙景,万骑翊天行。
葆羽翻风队,腾吹掩山楹。
暖日晨光浅,飞烟旦彩轻。
塞寒桃变色,冰断箭流声。
渐奏长安道,神皋动睿情。 -
8.《伤顾学士》 唐·孔绍安
迢递双崤道,超忽三川湄。
此中俱失路,思君不可思。
游人行变橘,逝者遽焚芝。
忆昔江湖上,同咏子衿诗。 -
9.《范阳王挽词二首》 唐·宋之问
贤相称邦杰,清流举代推。
公才掩诸夏,文体变当时。
宾吊翻成鹤,人亡惜喻龟。
洛阳今纸贵,犹写太冲词。 -
10.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
11.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
12.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
13.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
14.《高阳池送朱二》 唐·孟浩然
当昔襄阳雄盛时,山公常醉习家池。
池边钓女日相随,妆成照影竟来窥。
澄波澹澹芙蓉发,绿岸参参杨柳垂。
一朝物变人亦非,四面荒凉人住稀。 -
15.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
16.《豳歌行,上新平长史兄粲》 唐·李白
豳谷稍稍振庭柯,泾水浩浩扬湍波。
哀鸿酸嘶暮声急,愁云苍惨寒气多。
忆昨去家此为客,荷花初红柳条碧。 -
17.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
18.《酬裴侍御留岫师弹琴见寄》 唐·李白
君同鲍明远,邀彼休上人。
鼓琴乱白雪,秋变江上春。
瑶草绿未衰,攀翻寄情亲。
相思两不见,流泪空盈巾。 -
19.《弹棋歌》 唐·韦应物
园天方地局,二十四气子。
刘生绝艺难对曹,客为歌其能,请从中央起。
中央转斗破欲阑, -
20.《听莺曲》 唐·韦应物
东方欲曙花冥冥,啼莺相唤亦可听。
乍去乍来时近远,才闻南陌又东城。
忽似上林翻下苑,绵绵蛮蛮如有情。