-
401.《观傩》 宋·刘镗
寒云岑岑天四阴。
画堂烛影红帘深。
鼓声渊渊管声脆,鬼神变化供剧戏。
金洼玉注始淙潺,眼前倏已非人间。 -
402.《水月亭》 宋·马俌
阳来中坤坎波翻,月本于地仍东还。
谁为聚之古祗柏,涵碧湛湛琉璃盘。
珊瑚晶瑛澈凝湍,西风晚来觉亦宽。
海荡冰碎天飞旋,瞿昙指心以探禅。 -
403.《钧天》 宋·毛吾竹
鸢飞鱼跃,凫短鹤长。
各适其适,孰尤彼苍。
奈何人异於万物,身备乎五常。
学关乎经济,志效乎忠良。 -
404.《古诗》 宋·庞谦孺
处身乾坤中,适意乃其常。
贫贱亦天然,尤怨徒自伤。
平生曲命薄,守已岂不良。
量分稍过差,神理翻百殃。 -
405.《送张无梦归天台山》 宋·戚纶
应悔名高藏不得,朝天翻喜放身归。
知时多顺时人话,温俗犹披俗士衣。
有伴指期玄鹤老,无心高羡白云飞。
赤城此去全忘虑,笑我尘劳未息机。 -
406.《宿延庆院》 宋·钱昆
水绕门墙竹绕堂,满窗春绿更山光。
坐来苔藓侵衣润,吟处松花落砚香。
汀鹭双双翻乱石,溪风袅袅弄修篁。
游人暂得幽闲趣,时带茶烟下上方。 -
407.《维摩居士示疾毗耶离城》 宋·释道济
元是黄梅旧日僧,事师年老气弥增。
翻身颺下栽松钁,转步来分照世灯。
皮袋假於溪畔女,衣盂付与岭南能。
佳声籍籍能长久,雨过淮山碧万层。 -
408.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
鸡足峰前,黄梅流口,逗到冷泉几制肘。
若谓凌霄非正传,毕竟衣法属谁手。
野犴吼,虚空昨夜翻筋斗。 -
409.《和苏子瞻观百步洪原韵》 宋·舒焕
先生何人堪并席,李郭相逢上舟日。
残霞明灭日脚沈,水面浮空天一色。
磷磷石若铁林兵,翻激奔冲精甲白。
岸头旌旗簇五马,一橹飞艎信东下。 -
410.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
411.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
412.《送程给事知越州》 宋·邢恕
稽山鉴水正宜秋,笑邻铜符下鷁舟。
青琐夕郎传故事,鸿都仙客足风流。
锦衣著去经乡国,茧纸翻成赋郡楼。
祗恐汉廷须雅望。
寇公难得隔年留。 -
413.《代上何枢密》 宋·许应龙
宋元宪公王沂公,妙龄擢第魁南宫。
清华历遍升谏省,雍容二府亮天工。
却敛经纶来望郡,一镇天雄一镇郓。
政声洋溢彻宸聪,丹诏紫泥催入觐。 -
414.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
415.《题汪水云诗卷》 宋·严日益
紫皇宫殿红云低,春归天上日欲西。
瑶池催花挝羯鼓,姚魏在香分雨露。
沉香亭北雉尾高,诗成先夺云锦袍。
纵横奏赋三千字,文采风流多意气。 -
416.《庆元三年以职事至零陵访澹岩》 宋·俞徵
传闻此地稀,来为细搜奇。
眩眼珠泉滴,抬头玉乳垂。
虚明天广大,重叠石参差。
坐久衣襟润,声翻语笑随。
幽深多怪巧,高下复逶迤。
历览仙君迹,难酬太史诗。
自然千古意,形咏愧芜词。 -
417.《宿难老堂》 宋·张伯常
漆园秋净夜堂虚,偶伴横林隐者居。
纸绉白云垂帐厚,荻筛明月帘疏。
玉棋子夺三军令,金剪刀翻数体书。
疏广拂衣惭不早,芰荷舟舫草茅芦。 -
418.《题黄存之春庄雨急图》 宋·赵汝绩
山浓树密春欲浮,农夫有事营西畴。
鹁鸪声歇风雨急,田塍滑澾如翻油。
牢披蓑衣紧击笠,浑身水流两股栗。
拣时浸种开稻包,心急鞭牛牛步刀。 -
419.《送高元善太守赴任杭州》 元·陈基
高侯别我钱塘去,雨暗江城秋欲暮。
忆从倾盖楚公门,握手论交如有素。
羡君家世为牧守,出典方州人爱慕。
楚公宾客君最先,日把诗书佐神武。 -
420.《寄舒真人》 元·马祖常
金阙来华盖,琳坛集羽衣。
石因钟乳腻,松为茯苓肥。
剂墨香翻杵,修琴玉布徽。
天低临象纬,日近逼光辉。