-
161.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
162.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
163.《昔事文皇帝三十二韵》 唐·杜牧
昔事文皇帝,叨官在谏垣。
奏章为得地,齰齿负明恩。
金虎知难动,毛釐亦耻言。
掩头虽欲吐,到口却成吞。 -
164.《酬崔八早梅有赠兼示之作》 唐·李商隐
知访寒梅过野塘,久留金勒为回肠。
谢郎衣袖初翻雪,荀令熏炉更换香。
何处拂胸资蝶粉,几时涂额藉蜂黄。
维摩一室虽多病,亦要天花作道场。 -
165.《燕台四首·春》 唐·李商隐
风光冉冉东西陌,几日娇魂寻不得。
蜜房羽客类芳心,冶叶倡条遍相识。
暖蔼辉迟桃树西,高鬟立共桃鬟齐。 -
166.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
167.《井泥四十韵》 唐·李商隐
皇都依仁里,西北有高斋。
昨日主人氏,治井堂西陲。
工人三五辈,辇出土与泥。
到水不数尺,积共庭树齐。 -
168.《宿僧院》 唐·刘得仁
禅地无尘夜,焚香话所归。
树摇幽鸟梦,萤入定僧衣。
破月斜天半,高河下露微。
翻令嫌白日,动即与心违。 -
169.《越亭二十韵》 唐·元晦
乏才叨八使,徇禄非三顾。
南服颁诏条,东林证迷误。
未闻述职效,偶脱嚣烦趣。
激水浚坳塘,缘崖欹磴步。 -
170.《送韦处士归省朔方》 唐·赵嘏
映柳见行色,故山当落晖。
青云知已殁,白首一身归。
满袖萧关雨,连沙塞雁飞。
到家翻有喜,借取老莱衣。 -
171.《浙东赠李副使员外》 唐·赵嘏
妙尽戎机佐上台,少年清苦自霜台。
马嘶深竹闲宜贵,花拂朱衣美称才。
早入半缘分务重,晚吟多是看山回。
名高渐少翻飞伴,几度烟霄独去来。 -
172.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
173.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
174.《冬杪归陵阳别业五首》 唐·许棠
无媒归别业,所向自乖心。
闾里故人少,田园荒草深。
浪翻全失岸,竹迸别成林。
鸥鸟犹相识,时来听苦吟。 -
175.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
176.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
177.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
178.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
179.《二游诗·任诗》 唐·皮日休
任君恣高放,斯道能寡合。
一宅闲林泉,终身远嚣杂。
尝闻佐浩穰,散性多儑bY.欻尔解其绶,遗之如弃靸。
归来乡党内,却与亲朋洽。 -
180.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。