-
101.《鱼游春水(怨别)》 宋·马子严
池塘生春草。
数尽归鸿人未到。
天涯目断,青鸟尚赊音耗。
晓月频窥白玉堂,暮雨还湿青门道。 -
102.《鱼游春水(怨别)》 宋·马子严
池塘生春草。
数尽归鸿人未到。
天涯目断,青鸟尚赊音耗。
晓月频窥白玉堂,暮雨还湿青门道。 -
103.《括水调歌》 宋·林正大
耿耿银潢净,窗月莹如冰。
朱丝一扣,万籁不起冷光凝。
千古遗音犹在,一洗淫哇郑衙,北里与南陵。
孰识兴亡事,哀乐不同情。 -
104.《宴清都》 宋·黄廷璹
坠叶窥檐语。
风帘薄,递来幽恨无数。
牙签倦展,银缸细剔,悄然归旅。
声传漏阁偏长,更奈向、潇潇乱雨。 -
105.《沁园春》 宋·陈坦之
睡起闻莺,卷帘微雨,黄昏递愁。
正青翰音断,离怀几折,碧云暮合,千里双眸。
思发花前,人归雁後,误记归帆天际舟。
浑无据,但余香绕梦,频到西楼。 -
106.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
107.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
108.《洞仙歌(寿刘帅)》 宋·熊子默
春逢花好,一笑长相见。
令似当年徊仙苑。
况歌翻桃叶,香绕莱衣,须信道,人与千秋共远。
不妨留绛节,看即沙堤,玉笋班高侍金辇。 -
109.《秋怀二首》 宋·黄庭坚
秋阴细细压茅堂,吟虫啾啾昨夜凉。
雨开芭蕉新闲旧,风撼篔簹宫应商。
砧声已急不可缓,檐景既短难为长。
狐裘断缝弃墙角,岂念晏岁多繁霜。 -
110.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
111.《和李上舍冬日书事》 宋·韩驹
北风吹日昼多阴,日暮拥阶黄叶深。
倦鹊绕枝翻冻影,飞鸿摩月堕孤音。
推愁不去如相觅,与老无期稍见侵。
顾藉微官少年事,病来那复一分心? -
112.《虞美人·彩云易向秋空散》 清·纳兰性德
彩云易向秋空散,燕子怜长叹。
几翻离合总无因,赢得一回僝僽一回亲。
归鸿旧约霜前至,可寄香笺字。
不如前事不思量,且枕红蕤欹侧看斜阳。 -
113.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
114.《潍县署中寄舍弟墨第一书》 清·郑燮
读书以过目成诵为能,最是不济事。
眼中了了,心下匆匆,方寸无多,往来应接不暇,如看场中美色,一眼即过,与我何与也?千古过目成诵,孰有如孔子者乎?读《易》至韦编三绝,不知翻阅过几千百遍来,微言精义,愈探愈出,愈研愈入,愈往而不知其所穷。
虽生知安行之圣,不废困勉下学之功也。
东坡读书不用两遍,然其在翰林读《阿房宫赋》至四鼓,老吏苦之,坡洒然不倦。 -
115.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟。
举翼相蔽亏。
俱来绿潭里。
共向白云涯。 -
116.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
117.《晓思》 清·章有湘
窗外鸡初唱,花间露未干。
欲临明镜照,犹怯翠眉寒。
宿鸟翻林树,归鸿振羽翰。
不知乡国信,何日报平安。 -
118.《思归叹》 魏晋·石崇
登城隅兮临长江。
极望无涯兮思填胸。
鱼瀺灂兮鸟缤翻。
泽雉游凫兮戏中园。 -
119.《秋日怀元晦》 宋·黄铢
叶落不胜秋,山空退烦暑。
高斋读书罢,枕臂听残雨。
霭霭野云昏,翻翻坠红舞。
中虚万思息,动静理可睹。 -
120.《东西船行》 唐·李浩
东船得风帆席高,千里瞬息轻鸿毛。
西船见笑苦迟钝,汗流撑折百张篙。
明日风翻波浪异,西笑东船却如此。
东西相笑无已时,我但行藏任天理。