-
101.《老马行》 宋·方回
十年何啻骑千马,望风此马甘为下。
老夫与尔共艰难,定非苟且相逢者。
忆昔专城鬓欲霜,宇宙茫茫成战场。
指呼壮士斩群贼,蹀躞溅血沾靴裳。 -
102.《鄱阳汤仲材以其家息庵存斋东涧三大老鄂州黄》 宋·方回
水绕芝山过紫阳,倒流不解上南昌。
两家俱有传灯子,始信真源气脉长。 -
103.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
104.《老矣》 宋·方回
倚楼开户展青铜,老矣犹能酒面红。
浪许满头生寿发,几堪落叶见秋风。
每思旧事全如梦,自喜新诗渐不工。
棺槨衣衾俱未办,他年何年葬虚翁。 -
105.《送杨充老》 宋·李处权
蚤接君家伯仲贤,笑谈吹断各风烟。
人生俱是梦中事,归计却须沙上田。
悔有论心三尺喙,恨无糊口一囊钱。
他时局罢樵柯烂,小道谁知亦有仙。 -
106.《喜诸子所和诗盟歌俱有可采再用韵见意》 宋·钱时
蛮触封疆日勍敌,金丹不疗膏肓疾。
抖擞风埃发诗骨,参差头角崭然出。
老夫所志在大雅,诸子政须勤帝籍。
三叹变风我心恻,箾韶忍受淫哇屈。 -
107.《日本觉心辰老请赞》 宋·释慧开
用迷子映,飞红炉雪。
一喝当锋,崖崩石裂。
化生蛇作活龙,点黄金为生铁。
去缚解粘,舞钉拔楔。
更将佛祖不傅机,此界他方俱漏泄。 -
108.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
109.《西村老叟》 宋·释文珦
西村逢老叟,事事皆天真。
发白不记岁,鸟鸣知是春。
耕桑了衣食,儿女俱和循。
日暮野中归,荷锄仍带薪。
见人但恭敬,尘满头上巾。
未尝褒都邑,岂闻有君臣。
我疑百世下,犹有羲皇民。 -
110.《西竺净长老请赞》 宋·释心月
色见声求,二俱不是。
离声色外,转没巴鼻。
石火光中,掣电影里。
要见石豀,且莫瞌睡。 -
111.《二老亭》 宋·舒岳祥
人与松俱老,因名二老亭。
只惭吾发白,不及尔髯青。
佚史应同传,幽图总写形。
把杯长与对,我醉在渠醒。 -
112.《五老》 宋·宋伯仁
齿发俱无背已驼,雨耕摩破几青蓑。
高皇庆寿推恩诏,暗读全文忘不多。 -
113.《赠开先悟老述情三颂自掀持淡泊不事化缘夜坐》 宋·王洋
放怀澹泊省拘持,应物无方自不疑。
我国晏然君莫问,他心通处我为谁。
静无淮浦他年梦,老与庐山宿命期。
到了百年俱任运,世间屈曲自推移。 -
114.《舟宿南尉岸下夜夕不寐思丁老小山戏成长韵》 宋·王洋
积少自成多,一元陶万类。
破大可作小,壶中有天地。
果谓真无穷,百虑同一致。
若曰一毫芒,万里鹏垂翅。 -
115.《次文长老》 宋·杨公远
久向人间脱俗缘,了无罣碍度年年。
一尘不惹菩提树,四大俱空兜率天。
閒爇篆香供鼻观,静翻贝叶养心田。
推敲对景清吟处,应是浑无蔬笋篇。 -
116.《在京思故园见乡人问》 唐·王绩
旅泊多年岁,老去不知回。
忽逢门前客,道发故乡来。
敛眉俱握手,破涕共衔杯。
殷勤访朋旧,屈曲问童孩。 -
117.《酬王履震游园林见贻》 唐·张九龄
宅生惟海县,素业守郊园。
中览霸王说,上徼明主恩。
一行罢兰径,数载历金门。
既负潘生拙,俄从周任言。 -
118.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
119.《被弹》 唐·沈佺期
知人昔不易,举非贵易失。
尔何按国章,无罪见呵叱。
平生守直道,遂为众所嫉。
少以文作吏,手不曾开律。 -
120.《奉和御制左丞相说右丞相璟太子少傅乾曜同日上官…赐诗》 唐·裴光庭
乐贤闻往诰,褒德偶兹辰。
端揆升元老,师谋择累仁。
紫庭崇让毕,粉署礼容陈。
既荷恩荣旧,俱承宠命新。