-
1.《漫兴 其九》 元·王冕
密树连云湿,荒村入径斜。
山童分紫笋,野老卖黄瓜。
忽要千钧弩,寻求百姓家。
予生为计拙,见景重咨嗟。 -
2.《颂古五十五首》 宋·释绍昙
赤穷王老卖浑身,贱似黄金贵似尘。
不费分文收买得,一程送与采樵人。 -
3.《老将行》 唐·王维
少年十五二十时,步行夺得胡马骑。
射杀山中白额虎,肯数邺下黄须儿!
一身转战三千里,一剑曾当百万师。
汉兵奋迅如霹雳,虏骑崩腾畏蒺藜。 -
4.《代楚老酬主人》 唐·鲍溶
流水为我乡,扁舟为我宅。
二毛去天远,几日人间客。
曈曈衔山景,渺渺翔云迹。
从时无定心,病处不暖席。 -
5.《春日题韦曲野老村舍二首》 唐·许浑
绕屋遍桑麻,村南第一家。
林繁树势直,溪转水纹斜。
竹院昼看笋,药栏春卖花。
故园归未得,到此是天涯。 -
6.《卖花声·立春》 清·黄景仁
独饮对辛盘,愁上眉弯。
楼窗今夜且休关。
前度落红流到海,燕子衔还。
书贴更簪欢,旧例都删。
到时风雪满千山。
年去年来常不老,春比人顽。 -
7.《卖花声·怀古》 元·张可久
阿房舞殿翻罗袖,金谷名园起玉楼,隋堤古柳缆龙舟。
不堪回首,东风还又,野花开暮春时候。
美人自刎乌江岸,战火曾烧赤壁山,将军空老玉门关。
伤心秦汉,生民涂炭,读书人一声长叹。 -
8.《卖盐妇》 元·杨维桢
卖盐妇,百结青裙走风雨。
雨花洒盐盐作卤,背负空筐泪如缕。
三日破铛无粟煮,老姑饥寒更愁苦。
道旁行人因问之,试泪吞声为君语: -
9.《留别贵州父老》 宋·袁宏德
鄱笑行藏不自由,邮亭杯酒又淹留。
罢官却喜身还健,报最空惭政未优。
截镫只今难击马,卖刀自昔已牵牛。
蛮烟岭树斜阳路,两地离怀一样秋。 -
10.《赠卖墨吕云叔记陈烟山》 宋·朱浚
仙宗传诀自分明,未数当年老树精。
一片紫云光滴滴,丹稚成就几公卿。 -
11.《卖儿行》 明·王九思
村媪提携六岁儿,卖向吾庐得谷四斛半。
我前问媪:“卖儿何所为?”媪方致词再三叹:“夫老病
卧盲双目,朝暮死生未可卜。
近村五亩止薄田,环堵两间惟破屋。 -
12.《泛舟过金家埂赠卖薪王翁》 宋·陆游
老人不复事农桑,点数鸡豚亦未忘。
洗脚上床真一快,稚孙渐长解烧汤。 -
13.《泛舟过金家埂赠卖薪王翁》 宋·陆游
卖薪自可了盐酪,治地何妨栽果蔬。
我老钝顽请半俸,比渠只有不能如。 -
14.《赠西山老人》 宋·陆游
生世不把笔,残年惟灌园。
赁舂来并舍,卖画到前村。
勤苦供租税,清贫遗子孙。
从来栖遁志,剩欲与翁言。 -
15.《春老》 宋·陆游
春色垂垂老,山家处处忙。
园丁卖菰白,蚕妾采桑黄。
候雨占秧信,催儿筑麦场。
醉眠官道上,人为护牛羊。 -
16.《卖药翁》 宋·陆游
老翁如我老,卖药以代耕。
得钱付酒家,一毫不自营。
浩歌和邻叟,苦语诲後生。
我欲为作传,无人知姓名。 -
17.《夜闻埭东卖酒鼓声哗甚》 宋·陆游
鸟桕森疏照溪赤,寒鸦翩翻蔽天黑。
鲜鲈出纲重兼斤,新蟹登盘大盈尺。
年年此际清霜夜,饭罢读书声满舍。
岂惟父子讲家学,亦有朋侪结经社。
谁令屠沽聚里中,鼓声终夜聒老翁?鸣呼安得寐无聪,不但杜老左耳聋! -
18.《初夏清晓赴东宫讲堂,行经和宁门外卖花市》 宋·杨万里
剩雨残风一向颠,花枝酒琖两无缘。
忽逢野老从湖上,担取名园到内前。
芍药截留春去路,鹿葱礼上夏初天。
众红半霎聊经眼,不枉皇州第二年。 -
19.《河传·心情老懒》 宋·黄庭坚
之作
心情老懒。
对歌对舞,犹是当时眼。
巧笑靓妆,近我衰容华鬓。 -
20.《五月七日见卖瓠者》 宋·梅尧臣
老圃夺天时,马通为煦妪。
四月彼种瓜,五月此卖瓠。
阳陂与粪壤,功力且异趣。
瓜迟瓠何早,岂不同雨露。
速利乃在人,争先无晚暮。