-
121.《台城路/齐天乐》 宋·张炎
老枝无著秋声处,萧萧倦听风雨。
暗饮春腴,欣荣晚节,不载天河人去。
心存太古。
喜冰雪相看,此君欲语。 -
122.《赋吴守友石台》 宋·胡寅
南圃缭粉墙,幽径便蜡屐。
蒙然遇高荫,炎景不予赫。
天成一高坫,为印子云宅。
大藤如虬龙,陟降蜿尾脊。 -
123.《移饶州别周使君》 唐·徐铉
正怜东道感贤侯,何幸高冠脱楚囚。
皖伯台前收别宴,乔公亭下舣行舟。
四年去国身将老,百郡徵兵主尚忧。
更向鄱阳河上去,青衫憔悴泪交流。 -
124.《次韵和新命留台吴侍郎自适之作》 宋·宋庠
谢病弥年叹偃床,知君灵气本无伤。
论筌自识忘筌意,失马终为得马祥。
心到不贪方是宝,物归何有即名乡。
西都老尹欢迎近,预喜遥临照席光。 -
125.《挽桂山君王伯奇》 宋·刘宰
桂山山在天台上,秋风吹云列屏障。
山中有客芙蓉掌,日日来看桂业长。
老我住在京江湄,光芒夜夜占少微。
哀哉死者不可作,薤露忽更扫隐词。 -
126.《挽萧令君某氏孺人》 宋·刘宰
慷慨成夫志,勤拳教子功。
母仪当世则,妇道古人风。
象服宜偕老,鱼轩忽驭空。
惟馀千字碣,光照夜台中。 -
127.《雪窦飞雪亭和孙使君》 宋·戴表元
匡庐亦有千寻瀑,无此陵虚翠玉台。
身倚老松天上立,眼看飞鸟雪中来。
山神禁肃难投唾,木落魂清得浣埃。
见说下岩堪对望,道人临壑剪蒿莱。 -
128.《送孙君文还桐庐二首》 宋·方回
时违运往岂无才,老气峥嵘隘九垓。
漫仕有声徐偃国,赋归不愧子陵台。
相逢苦雨泥双屐,可及晴湖泛一杯。
忽又趁潮上桐濑,山中春笋正堪煨。 -
129.《次韵刘莘老学士惜别言怀兼呈次中察院二首》 宋·苏颂
梁园寒早雪霏微,亲友将分一棹归。
客舍萧条风送柳,离筵凄惨酒沾衣。
霜台二妙君相继,幕府三端我所依。
况是汴渠今不涸,留连犹得奉音徽。 -
130.《奉陪府公赛雪桥公庙纪事兼呈粹幕诸君》 宋·苏颂
北走出都门,寒坰冒初雪。
言瞻汉三公,严祠奉遗烈。
襜帷未行春,首兹荐腥血。
念昨冬愆阳,时风少凝冽。 -
131.《游保宁院练光亭同丘程凌林四君分题用业字韵》 宋·苏颂
寺本梁瓦棺,地临吴建业。
何人构虚亭,胜概压危堞。
岩扃豁常开,江练静相协。
洪涛虽震腾,迅流终妥帖。 -
132.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
133.《滕王阁序》 唐·王勃
豫章故郡,洪都新府。
星分翼轸,地接衡庐。
襟三江而带五湖,控蛮荆而引瓯越。
物华天宝,龙光射牛斗之墟;人杰地灵,徐孺下陈蕃之榻。 -
134.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
135.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
136.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
137.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
138.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
139.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
140.《鸳湖曲》 清·吴伟业
鸳鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一溪烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。