-
81.《汉宫春(次方时父元夕见寄)》 宋·赵以夫
投老归来,记踏青堤上,三度逢君。
寒窗冷淡活计,明月空尊。
红红白白,又一番、春色撩人。
谁信道,闲中天地,园林几见成尘。 -
82.《水调歌(次方时父癸卯五月四日)》 宋·赵以夫
竞渡楚乡事,夸胜锦缠头。
湖光渌净,转胜雪浪舞潜虬。
刚道琉璃宝苑,移作水晶珠阙,鳌顶出中流。
一钓惊天地,能动此心不。 -
83.《念奴娇(丙午和朱希真老来可喜韵)》 宋·李曾伯
云胡不喜。
得抽脚篮中,安身局外。
世路风涛都历遍,几度眉攒心碎。
八尺滕床,二升粟饭,方寸恢余地。 -
84.《诗美校书郎彭方迥》 宋·黄庄
庐陵间气欧阳公,宗主文脉魁兰宫。
给纪诏来简眷浓,职居馆阁誉望隆。
圣明天子是仁宗,拔贤招俊萃群工。
希文何为去匆匆,谏官不言祗蔽蒙。 -
85.《方壶别墅》 宋·汪楚材
面面轩窗好,溪山不待招。
清风修竹径,细雨绿荷桥。
地僻人烟少,天恢景象饶。
襟怀无一事,终老乐箪瓢。 -
86.《木平饲龙亭次韵方巨山》 宋·熊与龢
耳见何如得眼闻,山根磅礴极初分。
浮沤起灭自潭影,大地晴阴空岭云。
何处老人来听讲,他年少府有移文。
由来清调须吾辈。
幸不山王愧五君。 -
87.《老君离垢》 明·王履
缀木悬崖作径通,下临无底翠朦胧。
丹元未上青琳馆,龙曜先离紫极宫。
下界红尘终在地,上方清气却随风。
险巇难断凭陵辈,惊得幽人满面红。 -
88.《寿柳处士用美宣地官韵》 明·庄昶
年华不敢去堂堂,老恋山光及水光。
尘梦几看浮世短,白云交付此杯长。
柳根怪石方床枕,眼底秋灯细字行。
小阮年年无限意,长江分遣到壶觞。 -
89.《与六祖长老颂》 宋·黄庭坚
昨夜三更,有人点烛。
烧尽十方,天堂地狱。
不知是谁家之子,都无面目。
但只向深草中藏,莫向孤峰上宿。
斋时有饭,天明有粥。
自然而得,山青水绿。 -
90.《听秋轩》 元·王冕
人世红尘高没马,老禅方丈足清幽。
入门便觉气侯别,历耳似知天地秋。
不羡书生能作赋,却怜游子太多愁。
夜来树影飘零尽,明月无端生屋头。 -
91.《和孙端叟寺丞农具十五首其五耒耜》 宋·梅尧臣
古圣通物宜,揉斲资粒食。
稼穑尽民勤,垦耕穷地方。
推化本神农,维时思后稷。
我老欲归田,兹器已先识。 -
92.《山茶花树子赠李廷老》 宋·梅尧臣
南国有嘉树,花若赤玉杯。
曾无冬春改,常冒霰雪开。
客从天目来,移比琼与瑰。
赠我居大梁,蓬门方尘埃。 -
93.《题听蛙方君诗卷二首》 宋·刘克庄
前辈凋零雅道衰,陈岩一叟尚庞眉。
昂藏且伴戴花老,么麽安知撼树儿。
警句可编半山集,高风宜配客星祠。
有诗一卷留天地,绝胜征南立二碑。 -
94.《登天清寺塔》 宋·陈与义
为眼不计脚,攀梯受微辛。
半天拍阑干,惊倒地上人。
风从万里来,老夫方岸巾。
荒荒春浮木,浩浩空纳尘。 -
95.《寄题康平老眄柯亭》 宋·陈与义
高怀志丘壑,既足不愿余。
惜哉三迳荒,滞彼天一隅。
小筑聊自适,空园闢榛芜。
清影吊高槐,气与西山俱。 -
96.《喜老吟》 宋·邵雍
几何能得鬓如丝,安用区区镊白髭。
在世上官虽不做,出人间事却能知。
待天春暖秋凉日,是我东游西泛时。
多少宽平好田地,山翁方始会开眉。 -
97.《次韵答陈之方秘丞》 宋·苏辙
南山李将军,疋马独行猎。
田中射虎豹,后骑不容蹑。
丈夫贵自遂,老大饶惊慑。
飘摇天地间,自视如一叶。 -
98.《题方民瞻草堂》 宋·黄公度
结宇嚣尘外,寓形天地间。
幽怀付松菊,高卧对云山。
门巷来人少,琴书竟日闲。
可怜朝市客,名利老朱颜。 -
99.《草地》 宋·汪元量
龌龊复龌龊,昔闻今始见。
一月不梳头,一月不洗面。
饥则嚼乾粮,渴则啖雪片。
困来卧氈房,重裘颇相恋。 -
100.《梦游沧海歌》 元·杨维桢
东海之东去国十万里,其洲名沧洲。
地方五百里,上有琼涛玉浪出没九岫如罗浮。
风光长如二三月,琪花玉树不识人间秋。
人鸟戏天鹿,昆吾鸣天球。