-
21.《行夫寄黄山榧子有诗因同来韵》 宋·刘子翚
老坡文中哮阚声,凛凛常如对英峙。
琅然讽咏兴凌云,瞠若追攀颡流泚。
玉山妙唱久寂寥,可与言计有之子。
裁笺远饷风露新,坐我千尺黄山底。 -
22.《冬述四首示子培 之三》 清·陈衍
往余游京华,郑君过我邸。
告言子沈子,诗亦同光体。
杂然见赠答,色味若粢醴。
十年始会面,辍乐正读礼。 -
23.《胡英彦得欧阳公二帖,盖训其子仲纯、叔弼之》 宋·杨万里
圣处眇安在,谈者一何昜。
注瓦务细巧,岑鼎丧良贵。
群儿有新舌,六学无故意。
向来孟韩息,不有欧苏继。 -
24.《和子瞻玉盘盂二首〈东武苏莒公家园中千叶白》 宋·苏辙
千叶团团一尺余,扬州绝品旧应无。
赏传莒国迁钟虡,移忆胡僧置钵盂。
丛底留连倾凿落,瓶中捧拥照浮屠。
强将绛蜡封红萼,憔悴无言损玉肤。 -
25.《子静阅仆旧举子文有诗因次原韵》 宋·刘子翚
雪縠乌纱气似云,摇毫不瞬已成文。
儿时追膛无三捷,老去荒唐更十分。
木裹液{满氵右木}将底用,韶边朋肯岂堪闻。
却惭锓板能流恶,一付焚如政赖君。 -
26.《送孙莘老移知南京》 宋·曾丰
稚年曾未睹风标,瀚海初闻拔俊髦。
国子先生曾并席,蓬莱学士看挥毫。
量涵万顷沧溟阔,气吐千寻太华高。
述性妙思穷孔孟,指南余藻屈雄褒。 -
27.《寻龙井杨老》 唐·刘长卿
柴门草舍绝风尘,空谷耕田学子真。
泉咽恐劳经陇底,山深不觉有秦人。
手栽松树苍苍老,身卧桃园寂寂春。
唯有胡麻当鸡黍,白云来往未嫌贫。 -
28.《归来二首儿子创小楼以安老首》 宋·戴复古
破屋不可住,如何着老身。
喜于乔木下,见此小楼新。
山好如佳客,吾归作主人。
摩挲双脚底,无复踏红尘。 -
29.《寄题潭帅王枢使佚老堂》 宋·范成大
孺子沧浪濯缨处,千载新堂来卜邻。
潦收无波彻底静,东湖之水堂中人。
蒙阳花谱胜洛下,竹西药阑来海濒。
新篁绿沉桂丹渥,岳立奇石苍苔皴。 -
30.《宿庐山栖贤寺,示如清长老》 宋·杨万里
清风迎衣襟,白云捧脚底,飘然径上庐山头,谁道栖贤三十里。
乡禅引到狮子峰,旃檀喷出香雾浓。
此一辨香为五老。 -
31.《中秋梅桂盛开前所未有黄岩老通判欲赋诗纪异》 宋·周必大
岩前丹桂陇头梅,元是蟾宫一处栽。
怪底今年秋月好,同时仙子下瑶台。 -
32.《和耘老弟木犀诗韵且督汉老弟同赋》 宋·虞俦
团饼秋光入好枝,一天风露最清时。
管窥豹雾岩前隐,杯泛鹅黄月下宜。
子落谁赓沧海咏,丛生应有小山知。
惠连更喜姮娥近,底事观书却废诗。 -
33.《次韵周子问相勉求官诗》 宋·项安世
我缨却要沧浪情,我足但可云门行。
头颅四十中底用,阿婆纵好难为新。
强涂粉笔老自愧,旋学鬓鬟梳不成。
忆初少日心自惊,蹙踏万里长风生。
昂藏天马出西极,浩荡河汉方东倾。
老矣只今无许事,菰蒲深处一鸥轻。 -
34.《南歌子》 宋·杨无咎
笛喷风前曲,歌翻意外声。
年来老子厌风情。
可是于君一见、眼双明。
枕臂听残漏,停杯对短檠。
直教笔底有文星。
欲状此时情味、若为成。 -
35.《子夜歌(和尚友)》 宋·彭元逊
视春衫、箧中半在,浥浥酒痕花露。
恨桃李、如风过尽,梦里故人成雾。
临颍美人,秦川公子,晚共何人语。
对人家、花草池台,回首故园咫尺,未成归去。 -
36.《赠尚子》 明·边贡
意气凭凌一当百,关西儒生五陵客。
少年学书复学剑,老大蹉跎双鬓白。
门下诸生半赐麻,闺中小妇犹炊麦。
布衣东来谒天子,春日醉卧长安陌。
陌头花絮夕纷纷,琼阁如天隔紫云。
浩歌翩然却归去,眼底谁是平原君。 -
37.《永和清都观谢道士童颜鬒发问其年生于丙子盖》 宋·苏轼
镜湖敕赐老江东,未似西归玉局翁。
羁枕未容春梦断,清都宛在默存中。
每逢佳境携儿去,试问流年与我同。
自笑馀生消底物,半篙清涨百滩空。 -
38.《寄仗锡平老借用其听琴诗韵》 宋·陆游
放翁久矣无此客,闯户儿童皆动色。
寒泉不食人喝死,素绠银瓶我心恻。
千金易得一士难,晚途淹泊眼愈寒。
岂知一旦乃见子,杰语豪笔无僧酸。 -
39.《昔在成都正月七日圣寿寺麻子市初春行乐处也》 宋·陆游
乐事新年忆锦城,城南麻市试春行。
如今老病茅檐底,卧听儿童吓雀声。 -
40.《中秋与诸子果饮》 宋·杨万里
几年今夕一番逢,千古何人此兴同?
酒入银河波底月,笛吹玉桂树梢风。
莫言秋色无多巧,净洗清光也费工。
老子病来浑不饮,如何频报绿尊空。