-
61.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
62.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
63.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
64.《初憩和州》 宋·王安石
衣足一囊弊,粟余三釜陈。
犹依食贫地,已愧省烦人。
尘土病催老,风波愁过春。
诗书今在眼,还欲诗经纶。 -
65.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
66.《我所思寄黄吉甫》 宋·王安石
我所思兮在彭蠡,一奁寒晶径千里。
天低绀滑风静止,月澹星渟尤可喜。
亦复可怜波浪起,琉璃崩嵌涌颠絫。
万斛之舟簸一苇,超邑越都如历指。 -
67.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
68.《寄玉溪林逢吉六首》 宋·戴复古
老夫时作白头吟,爨下焦桐孰赏音。
敢望荆溪作诗跋,自惭弊帚享千金。 -
69.《徐仲车食於学官吏或以为不可欲罢去之太守不》 宋·秦观
许丞老病聋,督邮白欲废。
贤哉黄次公,鉴裁实精诣。
殷勤谢督邮,此丞乃廉吏。
重听庸何伤,善助无失意。 -
70.《秋思》 宋·陆游
乌帽翩翩九陌麈,枝藜谁记岸纶巾?遗簪见取终安用,弊帚虽微亦自珍。
廊庙似闻怜老病,云山渐欲属闲身。
墙隅苜蓿秋风晚,独倚门扉感慨频。 -
71.《遣兴》 宋·陆游
貂裘破弊色凄凉,塞上归来路更长。
老骥嘶鸣常伏枥,寒龟藏缩正支床。
雕零客路新霜鬓,扫洒先师旧草堂。
九折阪头休绝叹,世间何地不羊肠! -
72.《书感》 宋·陆游
老荷宽恩许退耕,丝毫无报亦何情。
民贫乐岁尚艰食,道丧异端方肆行。
党祸本从名辈出,弊端常向盛时生。
古人骨冷青松下,谁起英魂与细评? -
73.《忆昔》 宋·陆游
忆昔西征日,飞腾尚少年。
军书插鸟羽,戍垒候狼烟。
渭水秋风夜,岐山晓雪天。
金鞿驰叱拨,绣袂舞婵娟。 -
74.《读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因》 宋·陆游
往者游青城,犹及二三老,稽首出世师,数语穷至道。
妻子真弊屣,弃去恨不早。
俯仰才几时,残骸日衰槁。
吾儿有奇骨,亦复至幽讨。
金丹傥可成,白发何足扫! -
75.《天涯》 宋·陆游
天涯到处自生愁,游子征尘暗弊裘。
灯火青荧五门夜,风烟索莫二江秋。
帝城漫诵新诗句,客路难逢旧辈流。
送老把茅须早决,此生何止四宜休。 -
76.《乡中每以寒食立夏之间省坟客夔适逢此时凄然》 宋·陆游
手持绿酒酹苍苔,今岁何由疋马来。
清泪不随春雨断,孤吟欲和暮猿哀。
皂貂破弊归心切,白发凄凉老境催。
誓墓只思长不出,松门日日手亲开。 -
77.《梦归》 宋·陆游
老去无余念,时时梦弊庐。
细倾新酿酒,尽读旧藏书。
云崦鉏畲粟,烟畦挽野蔬。
从渠造物巧,赋芧戏群狙。 -
78.《五月十日晓寒甚闻布谷鸣有感》 宋·陆游
弊裤久当脱,短褐竟未送。
老怯五更寒,重衾拥残梦。
群虱方得意,饱血藏衣缝。
竹簟何时陈?纨扇殆无用。
长夏叠叠来,岁月疾飞鞚。
妄怀畎亩忧,太息欲谁控? -
79.《登慧照寺小阁》 宋·陆游
少年富贵已悠悠,老大功名定有不?岁月消磨阅亭传,山川辽邈弊衣裘。
杀身有地初非惜,报国无时未免愁。
局促每思舒望眼,虽非吾土强登楼。 -
80.《初冬风雨骤寒作短歌》 宋·陆游
东园日淡云容薄,纶巾朝暮阑干角。
北风动地万木号,不料一寒如此恶。
岂惟半夜雨打窗,便恐明朝雪平壑。
绿酒虽漓亦复醉,皁貂已弊犹堪著。