-
201.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
202.《饭溪石》 宋·葛绍体
一石类古钟,范模昔谁制。
开闢几岁月,萝蔓疑篆隶。
老木上婆娑,清泉下溶{左氵右裔}。
左右乱石列,拱若朝玉帝。 -
203.《慈恩寺枸杞》 宋·李复
枸杞始甚微,短枝如棘生。
今兹七十年,巨干何忻荣。
偶以遗樵薪,遂有嘉树名。
雨露养秋实,错落丹乳明。 -
204.《启山扫松》 宋·陆文圭
一妻一妾嵌拉启,老柏苍苍蔓草青。
我肯墦间求餍足,魂归不必仙中庭。 -
205.《秘藏院》 宋·丘葵
才入空门裹,尘心使欲抛。
土花生石缝,野蔓上林梢。
栋老蜂鑽穴,檐低雀结巢。
僧中无贾岛,得句自推敲。 -
206.《次建康留守赵龙图雷音堂韵》 宋·释师范
底事明明不用寻,通身有口却如音。
笑他卢老能多事,引蔓牵枝诳古今。 -
207.《送春》 宋·释文珦
老人无复趁春场,见说春归亦送将。
唯恐再来吾不见,偏於此另意难忘。
花枝卧雨红颜尽,草蔓梳风绿发长。
作计欲留留不住,聊歌一贡当离觞。 -
208.《次韵和正仲碧莲花》 宋·舒岳祥
好翁和了碧桃咏,并欲尽赋园中花。
思迟才退句未吐,高篇已捷老柏涂。
此花蔓生枝自劲,天水碧染雪藕纱。
振鹭蝉联苍玉佩,不比掘阅纷衣麻。 -
209.《咏石得天字》 宋·宋无
肢胍昆仑析,胚浑混沌先。
灵分玄岛峙,秀聚景云群。
覆压风雷窟,枝撑宇宙穿。
崚嶒欹条雾,历吵声萝烟。 -
210.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。