-
21.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
22.《赠樊川长老(一作清尚诗)》 唐·可止
瘦颜颧骨见,满面雪毫垂。
坐石鸟疑死,出门人谓痴。
照身潭入楚,浸影桧生隋。
太白曾经夏,清风凉四肢。 -
23.《洞仙歌·冰肌玉骨》 宋·苏轼
仆七岁时,见眉州老尼,姓朱,忘其名,年九十岁。
自言尝随其师入蜀主孟昶宫中,一日大热,蜀主与花蕊夫人夜纳凉摩诃池上,作一词,朱具能记之。
今四十年,朱已死久矣,人无知此词者,但记其首两句,暇日寻味,岂《洞仙歌》令乎?乃为足之云。
冰肌玉骨,自清凉无汗。 -
24.《念奴娇(敬借老人灯韵为寿)》 宋·洪咨夔
光风霁月,信行窝到处,人间天上。
一笑唤回新造化,满眼翠舒红放。
脑后功名,脚跟富贵,梦断春旗仗。
辐巾萧散,任他虮虱龙象。 -
25.《喜迁莺(和老人咏梅)》 宋·詹玉
世情冰尽。
算耐久只是,陇头芳信。
惆怅人间,几千年□,留得陆郎余韵。
朔云解识花意,遮断疏狂蝶粉,岁寒了,狂风传香远,月移影近。 -
26.《题王逸老书饮中八仙歌》 元·唐珙
前朝书法孰为盛,苏黄米蔡得其正。
法度难以晋魏论,气象可与欧虞并。
宣和金书类臣稷,筋骨通神工瘦硬。
大江南来万几暇,翰墨留神纵天性。 -
27.《孙莘老求墨妙亭诗》 宋·苏轼
兰亭茧纸入昭陵,世间遗迹犹龙腾。
颜公变法出新意,细筋入骨如秋鹰。
徐家父子亦秀绝,字外出力中藏棱。
峄山传刻典刑在,千载笔法留阳冰。 -
28.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
29.《张进武善风鉴谓予豸骨日他早晚入台求诗赠之》 宋·崔与之
荧荧碧眼照人寒,一别重逢岁又残。
老去但求闲处乐,君来尚作向时看,谁将伏豸夸颅骨,我有盟鸥吒肺肝。
坎止流行随所遇,何须觅梦到邯郸。 -
30.《老人岩》 宋·李惟德
绝巘棱层面势尊,老人岩洞更连轩。
何时凿出青云路,尽日高开碧玉门。
静照井闾森宝秘,灵摩星斗弄清温。
直须赋有神仙骨,便好飞腾向上奔。 -
31.《从清逸老人游西山夜宿翠岩联句》 宋·任大中
苍龙夭矫西北来,銮破明珠成碧岫。
何人驾空起楼阁,地灵不敢藏馀秀。
锁窗云重衣巾润,梳木风清肌骨透。
客来一夜与僧谈,气觉浩然充宇宙。 -
32.《赠樊川长老》 宋·释清尚
瘦颜诸骨现,满面雪毫垂。
坐石鸟疑死,出门人谓痴。
照身潭入楚,浸影桧生隋。
太白曾经夏,清风凉四肢。 -
33.《送杰老住仙游》 宋·唐士耻
差入枬檀林,自古只公选。
迺知天定时,丹成骨自换。 -
34.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
35.《老马》 元·郝经
百战归来力不任,消磨神骏老骎骎。
垂头自惜千金骨,伏枥仍存万里心。
岁月淹延官路杳,风尘荏苒塞垣深。
短歌声断银壶缺,常记当年烈士吟。 -
36.《送吴老归宜兴》 明·罗玘
遗金在道吾亦攫,入朝争名战自恶。
胡为徒手长安归,骨瘦脰长如野鹤。
君不见饥鸱低飞啄腐鼠,饱鸣人屋人射女。
又不见鹤飞入层云,赤晴炅炅窥天文。 -
37.《韩蕲王花园老卒歌和吴渊颖》 明·屠隆
中原胡尘涨天起,汴城日落大旗靡。
翠华北去泥马南,坐拥西湖衣带水。
蕲王徒步起行间,百战驰驱剑光驶。
金牌昼飞玉塞昏,三字狱成岳飞死。 -
38.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
39.《晓长老挽词》 明·雪江秀公
西池花谢见莲成,短世逢人问死生。
白发卧云真是病,青山埋骨始完名。
雨灯夜着虚堂影,秋磬寒随落木声。
欲为吾师著禅行,石章兼勒嗜茶铭。 -
40.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。