-
81.《和苏著作麻姑十咏·鲁公碑》 宋·李覯
他人工字书,美好若妇女。
猗嗟颜太师,赳赳丈夫武。
麻姑有遗碑,岁月亦已古。
硬笔可破石,镌者疑虚语。 -
82.《和苏著作麻姑十咏·秦人峰》 宋·李覯
秦法虽甚苛,秦吏若犹拙。
山林不数里,俾尔逃得脱。
予观后世事,政役火烈烈。
苟非为鬼神,何计避羁绁。 -
83.《贤者之孝二百四十首·窦章》 宋·林同
蔬食可堪贫,勤哉养亲。
蓬莱知不远,应是著斯人。 -
84.《贤者之孝二百四十首·伏湛》 宋·林同
向来父学显,别自以家名。
不是能传业,如何著孝声。 -
85.《贤者之孝二百四十首·侯程》 宋·林同
三年天下共,胡尔独终身。
无处著深痛,何心求过人。 -
86.《贤者之孝二百四十首·李刈》 宋·林同
俱以文章显,无惭孝谨称。
弟兄同一集,华萼著嘉名。 -
87.《贤者之孝二百四十首·刘袆之》 宋·林同
卿家著忠孝,朕子赖师模。
蓬在麻中直,多应不待扶。 -
88.《贤者之孝二百四十首·司马迁》 宋·林同
悲哉执手泣,论著谨毋忘。
岂识迁它日,能紬石室藏。 -
89.《贤者之孝二百四十首·庾黔娄》 宋·林同
惊心已云异,尝粪不妨难。
庾令何为者,凭君著眼看。 -
90.《贤者之孝二百四十首·文中子》 宋·林同
先人旧所理,汾曲有田庐。
何意求闻达,弹琴自著书。 -
91.《闻儿辈举渔者言喜成古调》 宋·钱时
鱼固人所欲,痰饮常忌此。
兹晨一杯羹,食之乃大美。
渔者包裹来,乐与我为市。
儿辈问何故,秤平不亏尔。 -
92.《金华圣者赞》 宋·释慧远
御兵戈刀,斧不能斫。
经大劫水,火不能著。
姊夫小舅有来由,佛面猪头何处求。
二百年来龟岭下,三山依旧水东流。 -
93.《舜待者以拙自处请语为警》 宋·释绍昙
大地人求巧,子独全其拙。
吃饭倒把匙,刺眼翻著袜。
只知困守株,不愁飞辩月。
天真未解分,混沌一团铁。 -
94.《金华圣者赞》 宋·释师范
饮啖猪头肉,长斋不吃素。
莫言滋味别,要且少盐醋。
吽吽,大有著你处。 -
95.《与演侍者》 宋·释正觉
白鸥定怪盟事寒,杖藜投社不多难。
苇风华雪秋著岸,船月蓬霜夜转滩。
丘壑身心徒役梦,江湖臭味赋游般。
它时衣外传来物,唤得回头倒刹竿。 -
96.《正禅者归庵》 宋·释智愚
方广灵踪为绝概,到者纷纷殊不会。
乱云深处著禅庵,孤猿啼在萝窗外。 -
97.《清禅者游方》 宋·释智愚
金风露浥菊花秋,杞棘当途何处游。
衡岳康庐相撞著,恐伊未是汝同流。 -
98.《珙侍者之沔》 宋·释智愚
汉江漠漠向东流,摝蚬捞虾休未休。
蒲叶半凋秋著岸,子归无口笑岩头。 -
99.《金华圣者赞》 宋·释宗杲
金华圣者谁识,撞著猪头便吃。
虽然无爱无憎,其奈有损有益。
合得破落僧徒,也道逆行顺行天莫测。
若无末后一著,至今有口难分析。 -
100.《九日怀故人留燕京者》 宋·舒岳祥
青山淡伫半帘雨,碧树婵娟一院阴。
醉舞狂歌前日事,微吟浅酌此时心。
菊花儘晚秋有味,枫叶尚强霜著林。
万里故人关塞隔,宾鸿应有寄来音。