-
81.《早春即事》 明·李开先
柳半青黄叶欲舒,雪残又是雨晴初。
带耕且读陶潜传,种树频翻郭橐书。
每抚雄心还自笑,羞将鹤发对人梳。
真如生计惟春日,罢吏为农十载余。 -
82.《纪事诗》 现代·洪传经
饥寒夸饱暖,事事胜当年。
谁做硬头汉,时防软铁鞭。
塞流农断市,废学士耕田。
唱罢三忠曲,低头暗问天。 -
83.《春日田园杂兴》 宋·陈尧道
化日村田乐,春风耕织园。
秧肥科斗动,桑暗鹁鸠呼。
罢社翁分胙,占簪媪得符。
傍花随柳处,此事不开吾。 -
84.《偈三首》 宋·释本逸
寒原耕种罢,牵犊负薪归。
此夜一炉火,浑家身上衣。 -
85.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
86.《句》 宋·俞野处
郎罢耕归呼囝牧,阿翁眠起间姑簪。
-
87.《送友赋得玉钩斜(在扬州·炀帝葬宫人处)》 明·张绅
右屯将军猛如虎,十二离宫罢歌舞。
宫中佳丽三千人,半作玉钩斜上土。
秋风萧萧秋雨寒,翠襦零落金钿残。
岂知后来好事者,重构华亭宿草间。 -
88.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。 -
89.《人日从驾幸南郊梁赞善以诗柬寄因和之》 明·胡俨
紫陌鸡鸣远报晨,百官朝罢出枫宸。
龙旗夹道先传警,凤辇行春不动尘。
礼乐幸逢全盛日,耕桑俱是太平人。
千门万户东风暖,胜里金花剪彩新。 -
90.《寓怀诗二首》 明·刘黄裳
太白蚀金方,蚩尤出辽野。
右卫已土崩,左贤气腾瓦。
顷来石州破,蔽日舍。
城中无虚井,儿女血涂赭。 -
91.《园中十首》 明·唐时升
自为灌园子,职在耒耜间。
秋来耕耨罢,独往仍独还。
河水清且涟,紫蓼被其湾。
踌躇落日下,聊用娱心颜。 -
92.《钟山法会诗(八首)》 明·同庵简公
皓月华星傍九霄,夜深端坐圣躬劳。
乐声按舞渔山近,花雨飘空鹫岭高。
玉册读文传太祝,金柈捧奠出仪曹。
从容望燎銮舆动,目送中天白玉毫。 -
93.《西成获稻数十斛辄分三子一甥二首》 明·王跂
廿载干时十载耕,一朝都罢若游僧。
相如箧底消云气,元亮鉏头翳月明。
畎亩已教羸稚服,瓶罍未免怼妻争。
家风似此真堪贺,只少参军五十荆。 -
94.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
95.《次韵孔毅父久旱已而甚两三首》 宋·苏轼
去年东坡拾瓦砾,自种黄桑三百尺。
今年刈草盖雪堂,日炙风吹面如墨。
平生懒惰今始悔,老在劝农天所直。
沛然例赐三尺雨,造物无心怳难测。 -
96.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
97.《韩持国见访》 宋·王安石
余生非匏瓜,於世不无求。
弱力惮耕稼,衣食当周流。
起家始二十,南北今白头。
愁伤意已败,罢病恐难瘳。 -
98.《发廪》 宋·王安石
先王有经制,颁布上所行。
後世不复古,贫穷主兼并。
非民独如此,为国赖以成。
筑台尊寡妇,入粟至公卿。 -
99.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
100.《读史》 宋·陆游
民间斗米两三钱,万里耕桑罢戍边。
常使屏风写无逸,应无烽火照甘泉。