-
1.《自叹》 唐·孟郊
愁与发相形,一愁白数茎。
有发能几多,禁愁日日生。
古若不置兵,天下无战争。
古若不置名,道路无欹倾。 -
2.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
3.《六叹(集已载三首)》 唐·李涉
蓬莱岛边采珠客,西望人寰星汉隔。
千重叠浪耸云高,万里平沙连月白。
海中洞穴寻难极,水底鲛人半相识。 -
4.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
5.《登敬亭山南望怀古赠窦主簿》 唐·李白
敬亭一回首,目尽天南端。
仙者五六人,常闻此游盘。
溪流琴高水,石耸麻姑坛。
白龙降陵阳,黄鹤呼子安。 -
6.《法华寺石门精舍三十韵》 唐·柳宗元
拘情病幽郁,旷志寄高爽。
愿言怀名缁,东峰旦夕仰。
始欣云雨霁,尤悦草木长。
道同有爱弟,披拂恣心赏。 -
7.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
8.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
9.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
10.《惜花》 唐·张籍
濛濛庭树花,坠地无颜色。
日暮东风起,飘扬玉阶侧。
残蕊在犹稀,青条耸复直。
为君结芳实,令君勿叹息。 -
11.《奉和窦容州》 唐·元稹
明公莫讶容州远,一路潇湘景气浓。
斑竹初成二妃庙,碧莲遥耸九疑峰。
禁林闻道长倾凤,池水那能久滞龙。
自叹风波去无极,不知何日又相逢。 -
12.《骠国乐-欲王化之先迩后远也(贞元十七年来献之)》 唐·白居易
骠国乐,骠国乐,出自大海西南角。
雍羌之子舒难陀,来献南音奉正朔。
德宗立仗御紫庭,黈纩不塞为尔听。 -
13.《青毡帐二十韵》 唐·白居易
合聚千羊毳,施张百子弮。
骨盘边柳健,色染塞蓝鲜。
北制因戎创,南移逐虏迁。
汰风吹不动,御雨湿弥坚。 -
14.《追和太师颜公同清远道士游虎丘寺》 唐·李德裕
茂苑有灵峰,嗟余未游观。
藏山半平陆,坏谷为高岸。
冈绕数仞墙,岩潜千丈干。
乃知造化意,回斡资奇玩。 -
15.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
16.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
17.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
18.《江神子》 宋·苏轼
乃作斜川诗,至今使人想见其处。
元丰壬戍之春,余躬耕于东坡,筑雪堂居之。
南挹四望亭之后丘,西控北山之微泉,慨然而叹,此亦斜川之游也
梦中了了醉中醒。 -
19.《八声甘州(历下立春)》 宋·晁补之
谓东风、定是海东来,海上最春先。
乍微阳破腊,梅心已省,柳意都还。
雪后南山耸翠,平野欲生烟。
记得相逢日,如上林边。 -
20.《减字木兰花(呈鉴义王介甫)》 宋·张继先
严寒冬月。
前日阳生几降雪。
松柏凌霄。
森耸庭中叹后凋。
昔人犹豫。
身入山林深静处。
今古同符。
好趁笙歌且自娱。