-
61.《西江月(丁巳长沙大阅)》 宋·赵师侠
笳鼓旌旗改色,弓刀铠甲增明。
攒花簇队马蹄轻。
禀听元戎号令。
羊祜轻裘临阵,亚夫细柳屯营。
观瞻已耸定王城。
飞虎威名日振。 -
62.《贺新郎(雪)》 宋·葛长庚
是雨还堪拾。
道非花、又从帘外,受风吹入。
扑落梅梢穿度竹,恐是鲛人诉泣。
积至暮、萤光熠熠。 -
63.《满江红(四首并和实之)》 宋·刘克庄
往日封章,曾耸动、君王颜色。
今似得、三闾公子,四明狂客。
古不能箝言者口,天方欲寿中朝脉。
算人间、岂有病无医,须针石。 -
64.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
65.《满庭芳》 宋·甄良友
杲杲重光,遥山耸翠,九天秋气高明。
露团仙掌,初月挂前星。
帝念吾君父子,亲传授、光启中兴。
生储后,是为三圣,一道以相承。 -
66.《八六子(牡丹次白云韵)》 宋·杨缵
怨残红。
夜来无赖,雨催春去匆匆。
但暗水、新流芳恨,蝶凄蜂惨,千林嫩绿迷空。
那知国色还逢。 -
67.《汉宫春(慈宁殿元夕被旨作)》 宋·康与之
云海沈沈,峭寒收建章,雪残DE32鹊。
华灯照夜,万井禁城行乐。
春随鬓影,映参差、柳丝梅萼。
丹禁杳,鳌峰对耸,三山上通寥廓。 -
68.《方山子传》 宋·苏轼
方山子,光、黄间隐人也。
少时慕朱家、郭解为人,闾里之侠皆宗之。
稍壮,折节读书,欲以此驰骋当世,然终不遇。
晚乃遁于光、黄间,曰岐亭。 -
69.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
70.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
71.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
72.《赋石昌言家五题其三白鹘屏》 宋·梅尧臣
双睛射空眼角耸,筋爪入节韝绦垂。
翅排霜刀毛缀甲,雪色愁突秋云披。
当时始得不知价,朝发海东夕九嶷。
世为奇俊玩不足,夺质移神归画师。 -
73.《淳化五年秋八月二十四日钜鹿魏野江东僧用晦》 宋·魏野
危城闲登临,秋色际空碧。
四顾廊且平,万虑忽然释。
精诚日月暗,旷达天地窄。
壮节但孤耸,愤气欲四射。 -
74.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
75.《蒋洋道中望太姥山四首》 唐·陈嘉言
层崖缘石涧,孤树耸危桥。
海色侵衣袂,松风破泬寥。
佛门苔藓古,山寺薜萝饶。
回首斜阳外,神仙未可招。 -
76.《绍兴辛巳秋过浯溪诵简斋诗因用其韵》 宋·陈从古
浯溪一股寒流碧,耸起双峰如削壁。
两公文墨照溪津,到今草木增颜色。
想当忠愤欲吐时,尽把江山供笔力。
我来吊古不胜情,岂但登临爱泉石。
渔阳旧事忍再论,仅赖令公安反侧。
书生百感夜不眠,起读新诗转凄恻。 -
77.《谒林庙》 唐·吴秘
高天之有文,星辰艳穷碧。
厚地之有文,草木秀野色。
草木既无辞,星辰亦难测。
岂侔人之文,五经为艺极。 -
78.《巫山一段云 长湍石壁》 元·李齐贤
插水云根耸,横空黛壁开。
鱼龙吹浪转隅隈。
百里绿徘徊。
日浸玻璃色,花分锦绣堆。
画船载酒管弦催。
一日绕千回。 -
79.《巫山一段云 长湍石壁》 元·李齐贤
插水云根耸,横空黛壁开。
鱼龙吹浪转隅隈。
百里绿徘徊。
日浸玻璃色,花分锦绣堆。
画船载酒管弦催。
一日绕千回。 -
80.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。