-
121.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
122.《夏日晚望》 唐·贯休
登临聊一望,不觉意恞然。
陶侃寒溪寺,如今何处边。
汀沙生旱雾,山火照平川。
终事东归去,干戈满许田。 -
123.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
124.《木兰花》 唐·许岷
小庭日晚花零落,倚户无聊妆脸薄。
宝筝金鸭任生尘,绣画工夫全放却¤
有时觑著同心结,万恨千愁无处说。 -
125.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
126.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
127.《归田赋》 两汉·张衡
游都邑以永久,无明略以佐时。
徒临川以羡鱼,俟河清乎未期。
感蔡子之慷慨,从唐生以决疑。
谅天道之微昧,追渔父以同嬉。 -
128.《登楼赋》 两汉·王粲
登兹楼以四望兮,聊暇日以销忧。
览斯宇之所处兮,实显敞而寡仇。
挟清漳之通浦兮, 倚曲沮之长洲。
背坟衍之广陆兮,临皋隰之沃流。 -
129.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
130.《白发赋》 魏晋·左思
星星白发,生于鬓垂。
虽非青蝇,秽我光仪。
策名观国,以此见疵。
将拔将镊,好爵是縻。 -
131.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
132.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
133.《罗敷歌(丑奴儿)》 宋·贺铸
东山未办终焉计,聊尔西来。
花苑平台。
倦客登临第几回。
连延复道通驰道,十二门开。
车马尘埃。
怅望江南雪后梅。 -
134.《虞美人(酬卫卿弟兄赠)》 宋·葛胜仲
三年曾不窥园树。
辛苦萤窗暮。
怪来文誉满清时。
柿叶书残犹自、日临池。
春秋新学卑繁露。
黄卷聊堪语。
家人不用寄龟诗。
行看升平楼外、化龙归。 -
135.《江神子(韦城道中寄李祖武、翟淳老)》 宋·王安中
荷花遮水水漫溪。
柳低垂。
乱蝉嘶。
舍辔何妨,临水照征衣。 -
136.《念奴娇(中秋宴客,有怀壬午岁吴江长桥)》 宋·叶梦得
洞庭波冷,望冰轮初转,沧海沈沈。
万顷孤光云阵卷,长笛吹破层阴。
汹涌三江,银涛无际,遥带五湖深。
酒阑歌罢,至今鼍怒龙吟。 -
137.《满庭芳(张敏叔、程致道和示,复用韵寄酬)》 宋·叶梦得
枫落吴江,扁舟摇荡,暮山斜照催晴。
此心长在,秋水共澄明。
底事经年易判,惊遗恨、悄悄难平。
临风处,佳人万里,霜笛与谁横。 -
138.《竹马儿》 宋·叶梦得
与君记,平山堂前细柳,几回同挽。
又征帆夜落,危槛依旧,遥临云巘。
自笑来往匆匆,朱颜渐改,故人俱远。
横笛想遗声,但寒松千丈,倾崖苍藓。 -
139.《满江红》 宋·周紫芝
歆艳。
有谓其韵俗者,使仆作语,为赋此曲
寂寂江天,雪又满、晚来风急。
空懊恨、散盐飞絮,未成轻集。 -
140.《满庭芳(九日用渊明二诗作)》 宋·赵鼎
靡靡流光,凄凄风露,小园草木初凋。
杳然尘影,爽气界天高。
爱此佳名重九,随宜对、秋菊持醪。
登临处,哀蝉断响,燕雁度云霄。