-
101.《壶中天》 宋·张炎
绕枝倦鹊,鬓萧萧、肯信如今犹客。
风雪荷衣寒叶补,一点灯花悬壁。
万里舟车,十年书剑,此意青天识。
泛然身世,故家休问清白。 -
102.《壶中天(白香岩和东坡韵赋梅)》 宋·张炎
苔根抱古,透阳春、挺挺林间英物。
隔水笛声那得到,斜日空明绝壁。
半树篱边,一枝竹外,冷艳凌苍雪。
淡然相对,万花无此清杰。 -
103.《渔父词(宝公)》 宋·惠洪
来往独龙冈畔路。
杖头落索间家具。
后事前观如目睹。
非谶语。
须知一念无今古。
长笑老萧多病苦。
笑中与药皆狼虎。
蜡炬一枝非嘱付。
聊戏汝。
热来脱却娘生袴。 -
104.《临江仙》 宋·许庭
不见都门亭畔柳,春来绿尽长条。
柳边行色马萧萧。
一枝折赠,相见又何朝。
酒尽曲终人去也,风前亦自无聊。
祗应于我恨偏饶。
东君特地,付与沈郎腰。 -
105.《卖花声(忆旧)》 宋·黄升
秋色满层霄,剪剪寒飙。
一襟残照两无聊。
数尽归鸦人不见,落木萧萧。
往事欲魂消。
梦想风标。
春江绿涨水平桥。
侧帽停鞭沽酒处,柳软莺娇。 -
106.《酹江月(戏题玉林)》 宋·黄升
玉林何有,有一弯莲沼,数间茅宇。
断堑疏篱聊补苇,那得粉墙朱户。
禾黍秋风,鸡豚晓日,活脱田家趣。
客来荼罢,自挑野菜同煮。 -
107.《卖花声(忆旧)》 宋·黄升
秋色满层霄,剪剪寒飙。
一襟残照两无聊。
数尽归鸦人不见,落木萧萧。
往事欲魂消。
梦想风标。
春江绿涨水平桥。
侧帽停鞭沽酒处,柳软莺娇。 -
108.《酹江月(戏题玉林)》 宋·黄升
玉林何有,有一弯莲沼,数间茅宇。
断堑疏篱聊补苇,那得粉墙朱户。
禾黍秋风,鸡豚晓日,活脱田家趣。
客来荼罢,自挑野菜同煮。 -
109.《金缕曲(送五峰归九江)》 宋·朱子厚
世事如何说。
似举鞍、回头笑问,并州儿葛。
手障尘埃黄花路,千里龙沙如雪。
著破帽、萧萧余发。 -
110.《醉蓬莱·归故山》 宋·王沂孙
扫西风门径,黄叶凋零,白云萧散。
柳换枯阴,赋归来何晚。
爽气霏霏,翠蛾眉妩,聊慰登临眼。
故国如尘,故人如梦,登高还懒。 -
111.《水调歌头(九日修故事访南山,崖间有前太守所作水调歌头,率尔次韵)》 宋·万某
卷尽风和雨,晴日照清秋。
南山高处回首、潇洒一扁州。
且向飞霞沦茗,还归云间书院,何幸有从游。
随分了公事,同乐与同尤。 -
112.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
113.《感旧四首》 清·黄景仁
大道青楼望不遮,年时系马醉流霞。
风前带是同心结,杯底人如解语花。
下杜城边南北路,上阑门外去来车。
匆匆觉得扬州梦,检点闲愁在鬓华。 -
114.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
115.《风流子·秋郊即事》 清·纳兰性德
平原草枯矣,重阳后、黄叶树骚骚。
记玉勒青丝,落花时节,曾逢拾翠,忽听吹箫。
今来是、烧痕残碧尽,霜影乱红凋。
秋水映空,寒烟如织,皂雕飞处,天惨云高。 -
116.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
117.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
118.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
119.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
120.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。