-
121.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
122.《夏日田家四首》 明·张名由
独酌冷风前,遂至于忘己。
而况人与世,枯槐聚玄蚁。
昔梦婴尘纷,宰割鬯吾旨。
金枝缀翠旗,鱼服交象弭。 -
123.《木介行》 明·朱长春
空溪淅淅复淅淅,一夜风响如霹雳。
云纷天晦急雪来,半是虚花半成汁。
初时点户湿有声,瑟如帘下击秦筝。
须臾上下雨且冻,满地蹴裂黄河冰。 -
124.《游泰山六首(一作天宝元年四月从故御道上泰》 唐·李白
四月上泰山,石屏御道开。
六龙过万壑,涧谷随萦回。
马迹绕碧峰,于今满青苔。
飞流洒绝巘,水急松声哀。 -
125.《高邮陈直躬处士画雁二首》 宋·苏轼
野雁见人时,未起意先改。
君従何处看,得此无人态。
无乃槁木形,人禽两自在。
北风振枯苇,微雪落璀璀。 -
126.《高邮陈直躬处士画雁二首》 宋·苏轼
众禽事纷争,野雁独闲洁。
徐行意自得,俯仰若有节。
我衰寄江湖,老伴杂鹅鸭。
作书问陈子,晓景画苕霅。
依依聚圆沙,稍稍动斜月。
先鸣独鼓翅,吹乱芦花雪。 -
127.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
128.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
129.《四皓二首》 宋·王安石
秦敺九州逃,知力起经纶。
重利诱众策,颇知聚秦民。
颓然此四老,上友千载魂。
采芝商山中,一视汉与秦。 -
130.《送道光法师住持灵岩》 宋·王安石
灵岩开辟自何年,草木神奇鸟兽仙。
一路紫苔通窅窱,千崖青霭落潺湲。
山只啸聚荒禅室,象众低摧想法筵。
雪足莫辞重趼往,东人香火有因缘。 -
131.《题径山凌霄庵》 宋·范成大
峰头非尘寰,一舍谁所茏。
轩眉玉霄近,按指沙界豁。
万山纷累块,众水眇聚沫。
来云触石回,去鸟堕烟没。
向无超俗缘,兹路讵可越。
偕行木上坐,同我证解脱。 -
132.《嘲蚊四十韵》 宋·范成大
暑魃方肆行,羽孽亦厉习。
肖翘极么魔,坱圠累辟翕。
湿生同粪蝎,腐化类宵熠。
初来闹郭郛,少进互原隰。 -
133.《岁暮与邻曲饮酒用前辈独酌韵》 宋·陆游
出会稽南门,九里有聚落,虽非衣冠区,农圃可共酌。
野实杂甘酸,草具无厚薄。
小童能击筑,一笑相与乐。
徒手出丛花,空中取丸药。 -
134.《明发栖隐寺》 宋·杨万里
木鱼一叫众僧聚,老夫登车欲前去。
仰头见天俯见路,明明是昼不是暮。
如何今晨天地间,咄咄怪事满眼前。
将为是夜著,月轮已没星都落。 -
135.《过奔牛闸》 宋·杨万里
春雨未多河未涨,闸官惜水如金样。
聚船久住下河湾,等待船齐不教放。
忽然三板两板开,惊雷一声飞雪堆。
众船遏水水不去,船底怒涛跳出来。
下河半篙水欲满,上河两平势差缓。
一行二十四楼船,相随过闸如鱼贯。 -
136.《天庆观三色桧:{一木而具松、柏、桧三物}》 宋·张耒
聚处岁寒物,生为千岁身。
柯条虽自异,臭味本相亲。
商季诸公子,茅家贤弟昆。
分驱众彭恶,各共一清真。
竽籁风中合,鳞鳍雨后伸。
高枝如借便,轻举岂无人。 -
137.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
138.《次韵坦夫见惠长句》 宋·黄庭坚
温风撩人随处去,欲如膻羊蚁旋慕。
落英马前高下飞,牵挽忽与樽酒遇。
令行如水万夫长,倾盖不减平生故。
素方成缁面黧黑,笑说尘沙工点污。 -
139.《巩县初见黄河》 宋·欧阳修
河决三门合四水,径流万里东输海。
巩洛之山夹而峙,河来啮山作沙嘴。
山形迤逦若奔避,河益汹汹怒而詈。
舟师弭楫不以帆,顷刻奔过不及视。 -
140.《赠杜默》 宋·欧阳修
南山有鸣凤,其音和且清。
鸣於有道国,出则天下平。
杜默东土秀,能吟凤凰声。
作诗几百篇,长歌仍短行。