-
161.《离苦海 本名离别难 谨继重阳师父韵 洞玄金》 元·马钰
缘遇离苦海,修真寂真寥。
向真风里捉真飙。
种琪瑶真真,瑞满青霄。
引真个玉兔,真个金难,自是能消。 -
162.《定风波 继重阳韵》 元·马钰
做个逍遥出世人。
都缘传得好根因。
收聚琼花香馥郁,新新。
自然不住饮甘津。
便把虚无常作伴,更将清净永为邻。
贪养胎仙宁著假,真真。 -
163.《沁园春·混沌之中》 元·侯善渊
混沌之中,恍惚存亡,何所运为。
自妆分天地,三才应化,山川华丽,秀野兰芝。
日月鲜明,移神显焕,洞晓阴阳合圣机。
通爻象,离龙坎虎,二兽相持。 -
164.《酹江月》 元·侯善渊
太玄正教,离繁华、修整真清真静。
清静之中开道眼,舒展银霞流井。
溢落精空,冲盈法界,满满收金鼎。
烹煎日月,混纯天地齐永。 -
165.《为刘健之题所藏蜀石图》 近代·陈三立
残遗蜀石经,收聚十获五。
勤搜兼巧遇,彼苍眷嗜古。
流传阅百年,藏者可指数。
踵观盛师儒,证辨析丝缕。 -
166.《鱼梁》 宋·宋庠
八月霜潦收,江槎绝烟渚。
竹落如纲裁,渊鳞剧云聚。
鹥鸟争食飞,儿童荷叉语。
去乙鳊项肥,吴羹免轑釜。 -
167.《春阴江上偶书》 宋·张嵲
小轩西下俯通津,漠漠春阴日易曛。
白气冒山蒸积翠,微风过水聚轻纹。
城鸦飞去秋花夕,溪雨收余岸草薰。
寂寞何人念羁旅,忧来无数若丝棼。 -
168.《次韵曾侍郎》 宋·张镃
世上曾谁歌白雪,慨叹风人声屡咽。
旋虫时叩岂无闻,尽发宫商方应节。
江西源正非旁流,文清诗名不易收。
师承吏业特余事,一门玉律夸中州。 -
169.《简张槃斋以国朝四君子文易南华经》 宋·刘宰
我宋百年间,人物两汉上。
堂堂司马公,奥学迈舒同。
庐陵祖韩孟,首以六经唱。
升堂子曾子,功亦孟氏抗。 -
170.《东湖有双莲之瑞赓潘瓜山韵》 宋·陈宓
积雨东湖久不游,清风忽送瑞香浮。
初疑并咮鸾窥镜,元是同心友聚头。
我已收身栖畎亩,君看盛事擅闽瓯。
从今有月皆佳夕,旋办轻舠遡碧流。 -
171.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
172.《劝考亭收文公书兼聚书》 宋·陈普
孟氏继孔徂,凤鸟竟寂寞。
千年性命传,造化欲废阁。
生人无所之,死者之不可作。
人心万山隔,治统千大落。 -
173.《登高临大江》 宋·方回
客思忽不乐,登高临大江。
风湍睇遥席,云岫思幽窗。
淮蒌昔未茁,庐瀑今已淙。
我本休官人,曷为栖是邦。 -
174.《次容斋喜雪禁体二十四韵》 宋·方回
燠寒节若无嗟若,不寒而燠疫疠作。
叵堪穷腊阳气泄,况乃炎方土风恶。
大块积蓄久酝酿,元造斡回骤飘落。
朝曦掩翳九乌死,夜吹呼号万骑掠。 -
175.《源水叹》 宋·李复
岷山中断洮水来,分入西湖浸城址。
一落城阴不复回,余波日转臯兰尾。
阴风凄冽寒气早,愁雾惨澹边思起。
谁辩秋水澹无情,默观意亦有悲喜。 -
176.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
簸弄乾坤,灵蛇在掌。
露刃含霜,阿谁近傍。
歼厥渠魁未得时,蛰龙护匣牢收抗。
还他道地,剑州与太阿无两样。
携来剪月亭前,共聚五湖禅流,拭目纵观,连声称赏。 -
177.《偈颂七十六首》 宋·释师范
南北东西八百牛,时来群聚五峰头。
饥餐饱卧松风裹,昼不拘兮夜不收。 -
178.《野步即事》 宋·释文珦
叠巘复平原,行行足力烦,野程难较里,旅食暂依村。
枣熟儿童聚,禾收鸟鹊喧。
徘徊顾风景,不觉念丘园。 -
179.《十六罗汉赞》 宋·释心月
飞锡五天云冉冉,泛杯南海浪悠悠。
一毫头上轻收拾,不是冤家不聚头。 -
180.《失题》 宋·舒岳祥
山云如练静,水云如鹤飞。
细观聚散间,动静皆天机。
是物本无心,出处不可期。
我亦尝出岫,不雨竟空归。
师今恐云去,密密关窗扉。
收卷成坐卧,补缀为衲衣。
此中有深意,宴坐添炉霏。