-
21.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
22.《天门》 两汉·佚名
天门开,詄荡荡,穆并骋,以临飨。
光夜烛,德信著,灵浸鸿,长生豫。
太朱涂广,夷石为堂,饰玉梢以舞歌,体招摇若永望。
星留俞,塞陨光,照紫幄,珠烦黄。 -
23.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
24.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
25.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
26.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
27.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
28.《冬述四首示子培 之三》 清·陈衍
往余游京华,郑君过我邸。
告言子沈子,诗亦同光体。
杂然见赠答,色味若粢醴。
十年始会面,辍乐正读礼。 -
29.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
30.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
31.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
32.《嘲蚊四十韵》 宋·范成大
暑魃方肆行,羽孽亦厉习。
肖翘极么魔,坱圠累辟翕。
湿生同粪蝎,腐化类宵熠。
初来闹郭郛,少进互原隰。 -
33.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
34.《长夜吟》 宋·曹勋
舜枯槁,尧瘠癯,益稷播艺耕锄,神禹勤瘁劳体肤。
子孙放废等庸奴,一身辛苦逾匹夫。
孔子称大圣,颜子称大儒。 -
35.《李仁甫和予如字韵诗再用韵寄之》 宋·晁公溯
神州久陆沈,遂作蛇豕墟。
诸公颇愤激,日上平边书。
览书帝震怒,欲下雷霆诛。
金城筑三洲,戈船浮五湖。 -
36.《病后寄郑自正》 宋·陈宓
卧病六十朝,尪羸欲颠踬。
中虚苦暴下,外怯因多涕。
风邪动感触,寒热肆留滞。
百病果难堪,未免趣医至。 -
37.《春寒纪异》 宋·方回
今年一何异,人日苦连雨。
甲子复不晴,吾密识诸簿。
烧灯前一夕,轰然震雷鼓。
醉卧初未闻,遄骇雪霰舞。 -
38.《是日天明复书》 宋·方回
一夕不饮酒,至晓不能眠。
无疮体自痒,若有虫啮然。
黠鼠肆侮慢,鸣斗窥余饘。
书灯稍已暗,一萤窗隙穿。 -
39.《为陆元德题擅谦斋》 宋·方回
四体非槁木,焉得常无为。
下士蔑轨则,德人慎容仪。
屈伸一时间,良复关安危。
举手一不当,尚难令童儿。 -
40.《释临邛记方物戏作》 宋·方回
昔人注尔雅,大儒以为诮。
学诗贵多识,圣言厥有诏。
下博梯上约,后进曷克劭。
矧于点{左黑右南}间,懵弗省体要。