-
81.《柏梁体简龚少益》 宋·王迈
青山四面画图张,溪流月下鸣汤汤。
山之下兮水之旁,有人结茅作书堂。
诵声洒洒流琳琅,使我一听乐洋洋。
应问谁为师匠良,风流相种如龚郎。 -
82.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
83.《和何逢原寄韵》 宋·何梦桂
世界归大壑,人事如奔淙。
浮生萃草木,万变成飘风。
触蛮两蜗国,王侯一蚁对。
下观黔首愚,咄嗟书虚空。 -
84.《李仁甫和予如字韵诗再用韵寄之》 宋·晁公溯
神州久陆沈,遂作蛇豕墟。
诸公颇愤激,日上平边书。
览书帝震怒,欲下雷霆诛。
金城筑三洲,戈船浮五湖。 -
85.《望峨嵋山作》 宋·晁公溯
普贤大开士,神足靡不周。
世人妄指此,象驭昔所留。
愿观百亿身,奔走数十州。
见者喜称快。 -
86.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
道自汉魏降,裂为文与诗。
工诗或拙文,文高诗或卑。
香瓯假山序,不妨自一奇。
鲥橘多骨核,乃至肆诋訾。 -
87.《送刘都事五十韵》 宋·方回
近人于仕宦,如以韩卢猎。
泰山有不见,得兽夸足捷。
学问夫何如,有书钥诸箧。
府史以为师,仅能署吏牒。 -
88.《送徐如心如婺源三十韵》 宋·方回
之子成春服,欢言驾出游。
残红三月路,叠翠万山州。
夏后乘輴泽,轩皇炼药丘。
旷平初渺莽,屈曲渐深幽。 -
89.《为陆元德题擅谦斋》 宋·方回
四体非槁木,焉得常无为。
下士蔑轨则,德人慎容仪。
屈伸一时间,良复关安危。
举手一不当,尚难令童儿。 -
90.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
91.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
秋晹肆酷,秋暑炎蒸。
不容鹅护雪,难保蜡人冰。
一夏噇眠虚过了,秋风拈弄刈禾镰。
有权有用,无党无偏。
几个祖师头割了,立教凶岁变丰年。 -
92.《纪事》 宋·释文珦
庸贾狗鼠辈,龌龊无足观。
少小为博徒,狭斜恣游般。
凭附椒房宠,濫吹於王官。
匿罪而言功,虚声尚欺谩。 -
93.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
94.《永嘉周道人求诗一首》 宋·苏籀
气升期汗漫,世法一黔娄。
启钥因师旨,咀芝从祖求。
肆言谐律吕,不梦本精修。
王室金堂迩,飘飘竹杖游。 -
95.《读晦翁遗文悽怆有作》 宋·孙应时
先生千载人,浩气隘穹壤。
早薄声利交,超然傲尘鞅。
饮酒读离骚,追游必豪克。
风月饱高吟,云泉擅奇赏。