-
41.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
42.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
43.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
44.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
45.《桃花源诗》 魏晋·陶渊明
嬴氏乱天纪,贤者避其世。
黄绮之商山,伊人亦云逝。
往迹浸复湮,来径遂芜废。
相命肆农耕,日入从所憩。 -
46.《村舍书事》 宋·陆游
纸窗百衲地炉红,围坐牛医卜肆翁。
时节杯盘来往熟,朝晡盐酪有无通。
男丁共结春耕耦,妇女相呼夜绩同。
老子颓然最无事,客归自策读书功。 -
47.《绍兴以后祀五方帝六十首》 隋代·佚名
除地国南,有基崇崇。
载陟载降,式虔式恭。
燎烟既燔,黻冕斯容。
神如在焉,肆予幽通。 -
48.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
49.《秋热次高仲贻韵》 宋·林季仲
坐我甑釜中,逾月不得脱。
劳生亦何聊,喘喘觅少活。
驾言往空谷,卧听惊濑{左氵右聒}。
遭逢褦襶子,此事又中夺。 -
50.《雪后游琅玡山与韦骧联句》 宋·刁绎
南溪约幽寻,西岭极遐观。
初阳色朦胧,残雪光汗漫。
相望楼殿间,宛在云霄半。
泉声减琤淙,山势欲飞竄。 -
51.《箴仲殊》 宋·孚禅师
大道久凌迟,正风还陊隳。
无人整颓纲,目乱空伤悲。
卓有出世士,蔚为人天师。
文章通造化,动与王公知。 -
52.《题三易备遗》 宋·葛寅炎
谁凿混沌窍,龙马出澄渊。
笃生羲文圣,立极先后天。
三三羑所演,两两山之连。
不假人安排,自有天浑全。 -
53.《回沙闸成用可斋陈公韵》 宋·魏岘
一堰限溪江,七乡利耕稼。
卤汐回东溟,多水流仲夏。
仁哉王长官,一劳贻永暇。
长输不尽泽,绝胜晴雨乍。 -
54.《寿主簿》 宋·吴申甫
武夷之山奇而青,九曲之水秀且清。
山奇水秀佳气萃,孕毓多少名公卿。
世运推来五百岁,岳渎又应一贤生。
相国萧何储大昂,谪仙李白扶长庚。 -
55.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
56.《寄张可立》 明·甘瑾
旅泊他乡有岁年,南塘水竹卜居偏。
得钱日闭君平肆,载酒秋寻贺监船。
葭苇近通门底巷,荆榛遥带郭西田。
东归亦有莼鲈兴,矫首沧浪若个边。 -
57.《鲤鱼山》 明·归有光
鲤鱼山头日,日落山紫赤。
遥见两君子,登岸问苦疾。
此地饶粟麦,乃以水荡潏。
水留久不去,三年已不食。 -
58.《奉和圣製上元》 宋·晏殊
风掖千门迥,金缸四照然。
市圜通夜阙,歌肆与云连。
叠鼓迷清漏,游车际晓天。
泛膏仍洁祀,蚕麦伫登年。 -
59.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
60.《次韵蒋颖叔南郊祭告上清储祥宫》 宋·秦观
特起朝阳内,祠宫极邃清。
高窗闚玉女,巨闑守昌明。
盛掩秦诸畤,雄逾汉两京,垣横天上紫,洲露海中瀛。