-
21.《张明远自持其所居萃胜亭记来求诗为赋三篇》 宋·冯时行
静躁固异秉,出处良一途。
岩前东来人,翻然应时须。
赫赫帝者师,去与赤松俱。
钟鼎与林泉,天以私吾儒。 -
22.《张明远自持其所居萃胜亭记来求诗为赋三篇》 宋·冯时行
百城何焦嶢,储清自太初。
静境超人寰,群仙之所居。
清都閟宝籙,宫阙函丹书。
真人拜玉庭,天帝手自除。 -
23.《张明远自持其所居萃胜亭记来求诗为赋三篇》 宋·冯时行
文章盖代手,千载柳柳州。
落笔记山水,奇香撼琳球。
开卷一再续,宛若从之游。
历历爽心目,毛发为飕飕。 -
24.《新居凿井饮之味殊清胜因成一首》 宋·冯时行
丹砂黄菊莫年须,清净玄功世恐无。
千里长源开地脉,数篙寒影落金枢。
蛰龙雨气通沧海,丹凤秋风老碧梧。
事业正应归鼎饪,更分清韵入冰壶。 -
25.《奉家君自胜业迁居书堂久雨乍晴道中口占》 宋·胡寅
五峰收卷万层云,一水流通四海春。
南极有星天地久,东风无际柳梅均。 -
26.《余卜居偶得山水之胜喜而赋之》 宋·姜特立
寒士把茆聊盖头,岂假山水寻清幽。
偶然驻足得胜地,造物所赋非人谋。
有山无水清晖减,有水无山爽致卑。
流水青山屋上下,此妙唯许坡公知。 -
27.《寄九峰觉老时自因胜退居》 宋·王铚
京江别我正坚冰,拂袖归来道更增。
又见岭梅来驿使,懒将庭柏对谈们。
半廓冷月溪山雾,一炷幽香殿阁灯。
此亦世间愁绝处,岭猿岁晚哭寒藤。 -
28.《赵山甫居玉壶尽得湖山之胜醉后和其韵二章》 宋·杜范
占尽春光好,湖山一览余。
著身蓬岛里,纵目画屏如。
我计还知错,君谋定不疎。
它年同到此,卜筑莫踌躇。 -
29.《赵山甫居玉壶尽得湖山之胜醉后和其韵二章》 宋·杜范
相见虽无几,相观却有余。
清襟无这样,尘世有谁如。
文理须教密,浓醺且放疎。
论文何日再,欲别更踌躇。 -
30.《金华邵氏面山临溪而居又架木为亭云丘壑之胜》 宋·苏籀
茂林翠巘碧潺湲,凉月白云飘素筵。
几杖逍遥领其会,佳哉茜绚有余妍。 -
31.《杜子贞远访自言山居之胜以二诗送之》 宋·孙应时
识子云溪上,天星已再周。
故人今略尽,斯世果何求。
得丧元相似,乘除岂自谋。
初心幸无恙,馀事一虚舟。 -
32.《杜子贞远访自言山居之胜以二诗送之》 宋·孙应时
喜说山居胜,兰亭一盼中。
松楸今十世,竹帛故三公。
念德心何极,幽栖道未穷。
吾归访岩壑,鸡黍更谁同。