-
81.《别郑康道》 宋·曹勋
与公相从久,未始蹈琐细。
我既困索米,公已安吴地。
一廛了百指,与闲殆天意。
陛下圣而武,庶物进以汇。 -
82.《饯李君亮著作守眉山分韵得翠字》 宋·楼钥
天下大峨山,雄秀盘厚地。
山虽不在眉,所在拥空翠。
矫矫三苏公,挹此淑灵气。
文章垂日星,照映盖一世。 -
83.《与李潭州椿寿翁五首》 宋·赵蕃
荷橐上甘泉,居多政府迁。
胡为抗章谢,而必退身全。
自计虽良已,人贤讵舍旃。
吾心故公尔,斯道合幡然。 -
84.《九月五日具草酌同彦博审知成父集于普宁山半》 宋·赵蕃
平生羞狗监,何啻失羊斟。
与子风期尚,相要林壑深。
分甘驹在谷,宁事鹤鸣阴。
此日胡为乐,诗成改又吟。 -
85.《以人生五马贵莫受侵为韵送胡献叔守邵阳》 宋·方岳
餂以澜翻口,箝以霹雳手。
俗吏{上比下言}儒腐,吾曹自甘受。 -
86.《二月十日送女清出适还次韵弟观代主留客》 宋·陈著
弟胡为自专,宴客数朝连。
敢越庖中俎,甘安肋上拳。
满腔虚醉饱,一段恶姻缘。
事过姑休问,风流记剡川。 -
87.《和胡吏部醇夫》 宋·李复
妙语飘飘慰旅穷,自怜饥味得甘丰。
朱弦恨废高山久,明月惊投按剑中。
垂翅为逢勍敌勇,倾囊但愧鄙夫空。
相从知便忘形迹,一鹗先曾玷至公。 -
88.《和谢齐解元见惠》 宋·王洋
楚东六邑多秀民,其间达者海内闻。
恨我眼暗不识真,客舍道傍初见君。
徵君当以文章显,照眼青钱充万选。
胡为过我误淮扬,山径蹊荒费锄剪。 -
89.《大帝权》 宋·徐钧
鼎峙东吴命世雄,甘心俯受魏丕封。
炎刘已尽犹馀蜀,唇齿胡为反内攻。 -
90.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
91.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
92.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
93.《塞下曲六首》 唐·李白
五月天山雪,无花只有寒。
笛中闻折柳,春色未曾看。
晓战随金鼓,宵眠抱玉鞍。
愿将腰下剑,直为斩楼兰。 -
94.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
95.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
96.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
97.《齐桓晋文之事》 先秦·孟子及弟子
齐宣王问曰:“齐桓、晋文之事,可得闻乎?”孟子对曰:“仲尼之徒,无道桓、文之事者,是以后世无传焉,臣未之闻也。
无以,则王乎?”曰:“德何如则可以王矣?”曰:“保民而王,莫之能御也。
”曰:“若寡人者,可以保民乎哉?”曰:“可。
”曰:“何由知吾可也?”曰:“臣闻之胡龁曰:‘王坐于堂上,有牵牛而过堂下者,王见之,曰:“牛何之?”对曰:“将以衅钟。 -
98.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
99.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
100.《正气歌》 宋·文天祥
余囚北庭,坐一土室。
室广八尺,深可四寻。
单扉低小,白间短窄,污下而幽暗。
当此夏日,诸气萃然:雨潦四集,浮动床几,时则为水气;涂泥半朝,蒸沤历澜,时则为土气;乍晴暴热,风道四塞,时则为日气;檐阴薪爨,助长炎虐,时则为火气;仓腐寄顿,陈陈逼人,时则为米气;骈肩杂遝,腥臊汗垢,时则为人气;或圊溷、或毁尸、或腐鼠,恶气杂出,时则为秽气。